Woensdag 28/7/2004

Een ‘nat’ dagje

Schaken: Baan je een weg door het oerwoud
Dit spel heet zo omdat je een weg door een “oerwoud” moet banen. Dit “oerwoud” zijn pionnen in het midden van het bord die elkaar niet mogen slaan, dus je moest met andere stukken (paarden dus want anderen stukken konden er nog niet komen) deze pionnen gaan slaan.

Maar de pionnen mochten geen andere pionnen slaan maar wel stukken. Zo moest je je pionnen vrijmaken en winnen. Dit spel hebben we gespeeld op woensdag.

Roy Noten

 

Eindstand Baan je een weg door het oerwoud

De Ontdekkingsreizigers    10

De Jungelaars               9

De Survivors                8

JC Verdwaald                8

De Avonturiers              6

De Regenbroeders            5

De Blauwe Bosapen           4

De Apen van de Jungle       3

De Grote-Regentijd-Waterspellen
Vandaag was het weer eens lekker weer en dus erg leuk voor het gooien met water. Vandaar dat het tijd was voor de waterspellen. Er waren 4 verschillende spelletjes, namelijk de zeepbaan, het waterballonvolleybal, de waterdoorgeefrace en natuurlijk de kelnerrace.

Zeepbaan
Bij de zeepbaan was het de bedoeling (buiten het maken van wat lekkere buikschuivers) om een bekertje water van de ene kant van de baan, naar de andere te brengen. Maar aangezien de baan steeds volgegooid wordt met groene zeep en water kan je niet zo gemakkelijk naar beneden wandelen.

 

Dit leverde natuurlijke mooie beelden op, zoals de mooie “Supermanduik” van Rik. Ook gebruikte iedereen zijn eigen techniek, proberen om er voorzichtig af te gaan om zo een vol bekertje te houden, of om van de helling af te schieten en onder de modder weer naar boven te rennen om snel nog een keer te gaan.

Waterballon volleybal
Sommige mensen gaan met dit lekkere weer beachvolleyen, maar wij vonden het een stuk leuker om maar gewoon waterballonnen te gebruiken. Het prettige hiervan is dat als je een ballon niet kan vangen je in ieder geval een frisse douche krijgt, wat wel lekker is met dit weer.

 

Om het nog een stukje leuker te maken is er ook nog een afscheiding in het midden gemaakt, zodat je niet kan zien naar wie je je ballon gooit. Alhoewel we nog steeds vermoeden dat er ergens een gat in het zeil gezeten heeft, aangezien we niet kunnen verklaren waarom Jeffrey toch zoveel ballonnen in zijn richting kreeg (zelfs als hij ergens anders ging staan).

Water doorgeefrace
Aangezien iedereen wel water wil hebben in deze hitte is het wel slim om te gaan oefenen met het doorgeven van water.

 

Alleen om maar niet te veel te hoeven te lopen bleef iedereen mooi op zijn plek staan en gooide het water dat hij/zij in zijn bekertje had naar degene die stond te wachten met een pan. Uiteindelijk moest je dus zoveel mogelijk water over zien te houden.

Kelnerrace
Ook werden er weer flink wat rondjes water weggegeven, dus moesten er weer flink wat kelners aan te pas komen om al dat water aan te slepen.

 

Ze moesten alleen nog wel wat hindernissen nemen voordat ze bij hun “tafeltje” kwamen.

 

Wat ook nog een erg grote hindernis was voor onze kelners, was dat er nog wat ontevreden klanten waren die probeerden de bekertjes van hun dienbladen af te gooien.

 

Waterpret
Nadat de waterspellen waren afgelopen, kon er ook nog even met water gegooid worden. Ook konden nu de smurfjes eens flink modder gaan happen door lekker hard van de zeepbaan af te gaan.

 

Gelukkig hoefden de kinderen nu ook geen bekertje meer mee te sjouwen en gingen zij ook wat soepeler van de zeepbaan af. Verder moesten de emmers met water natuurlijk ook nog op en gelukkig had Surfsmurf nu geen camera bij de hand zodat er ook de nodige emmers water over hem heen gingen.

Muziek

Eindstand waterspellen

De Survivors               10

De Ontdekkingsreizigers     8

De Jungelaars               7

De Blauwe Bosapen           7

JC Verdwaald                6

De Regenbroeders            5

De Apen van de Jungle       5

De Avonturiers              5

Dropping
Zoals elk jaar stond er weer een dropping op het programma. Net als andere jaren werden er groepen gemaakt, ingedeeld op leeftijd. Hieronder zijn de avonturen van een aantal groepen te vionden.

De jongste groep
We hadden dit keer gedacht het de jongste groep maar eens moeilijk te maken. Er werd ver omgereden op weg naar het vertrekpunt en de kinderen werden flink afgeleid. Dit lukte goed, want toen we eenmaal op het vertrekpunt waren wilde Sjoerd direct gaan lopen in de riuchting waar we vanaf kwamem. Niet slim Sjoerd! werd hem sl snel verteld door een aantal Smurfen en… Anne van Heeswijk. Anne had het allemaal veel slimmer bekeken. We stonden op een kruispunt, maar ze wist zeker dat we maar twee kanten op mochten. Omdat één pad weer terug naar de grote weg liep werd er gekozen voor het pad de bossen in. Surfsmurf en Ruimte hadden nog geen tip gegeven.
Sjoerd wilde toch ook een bijdrage leveren aan het vinden van de weg en stelde een ander bospad voor. Dat we daarvoor eerst een sloot moetsen overspringen en door een opening ter grootte van een konijn moesten kruipen vond hij geen probleem. Het pad waarop wij liepen werd dus verder gevolgd…
Aan het einde van het pad lag een fietspad. We besloten hier rechts te gaan. Helemaal fout! Nu kon Ariana voor Anne een plattegrond aanwijzen… Werkelijk binnen een paar seconden wist ze de blokhut aan te wijzen. Het was voor Anne geen probleem meer om de route nu aan te geven. “Willen juliie omlopen? Dat kan ook!” En alle alternatieve routes werden aangewezen. Omdat de jongens moe werden van het zingen van de meisjes werd voor de rechtstreekse route gekozen. Er werd nog even gepauzeerd. Omdat het warm was ging het drinken er wel in. Ook kwamen we nog langs een wei met pony’s. Daar werd ook nog even voor gestopt. Van daar uit was het niet ver meer naar de blokhut. We konden deze aan de andere kant van het water al zien liggen.
Dankzij het richtingsgevoel van Anne waren wij terug voordat de oudste groep vertrokken was.

Eenmaal aangekomen bij de blokhut was het tijd voor het kampvuur. Bij het kampvuur horen natuurlijk marshmallows. Anne Willem vond dat de Smurfen al genoeg gedaan hadden vandaag. Zei ging voor alle Smurfen die er zin in hadden (en dat waren er veel) marshmallows klaarmaken. Hmmm, dat was lekker…

 

Ook werden er liedjes gezongen en werden de belevenissen tijdens de dropping nog eens verteld. Hierna was het tijd om naar bed te gaan. Morgen zou immers weer een vermoeiende dag worden.

Surfsmurf

De Middengroep
Op woensdagavond tegen een uur of kwart voor negen worden we gedropt… Met we bedoel ik Rene, Bennie, Bob, Brigitte, Sjoerd, Patrick, Ruud, Potige Smurf en Knutselsmurf.
Gewapend met een rugzak met drinken en koekjes gaan we op weg richting de blokhut.
Veel kruisingen, gaan we links, rechts of rechtdoor…. Potige Smurf vertelt dat hij ’s middags al het bos in is geweest om bomen om te hakken en over het pad te gooien zodat we weten hoe we terug moeten lopen dus volgen we de paden met de omgehakte bomen…. Na een uurtje lopen komen we geen omgehakte bomen meer tegen…. Potige Smurf zal toen ook de weg niet meer geweten hebben. We lopen op goed geluk door en komen bij een weg aan. Maar daar willen we eigenlijk niet overheen dus lopen we er nog een tijdje langsaf.
Op een gegeven moment komen we bij de uitgang van het park waarin we ons bevonden. We besluiten hier toch maar de weg over te steken en richting camping ‘de Eekhoorn’ te lopen. Misschien dat mensen daar ons kunnen vertellen waar we heen moeten. Nadat we de camping met gezellige muziek zijn gepasseerd lopen we het bos weer in.
Na weer een half uur lopen komen we op de grote weg uit. We volgen het bordje Dongen en lopen langs een drukke weg die amper verlicht is. Gelukkig is er wel een fietspad. Als we daarna linksaf slaan en over het spoor gaan vinden we een paddestoel waar op staat dat het nog 2,3 km is naar Dongen… Dat moet nog wel lukken, maar we voelen onze benen toch al wel. Bij elke paddestoel die we daarna tegenkomen wordt gekeken hoever we nu nog van de blokhut af zijn. En eerder dan we verwachten staan we alweer op het viaduct bij de blokhut.
Om twaalf uur komen we aan bij het kampvuur waar we nog even lekker op kunnen warmen en nog wat marshmallows kunnen roosteren. Daarna is het toch echt weer tijd om ons luchtbedje op te zoeken…. We zijn nog maar halverwege de week…

Knutsel

 

De oudste groep
De oudste groep, bestaande uit alle groepsoudsten (uiteraard zonder Kelly) werd als laatste gedropt en nog het verste van allemaal ook. Dit was niet zo erg, want de twee Smurfen die de dropplaatsen hadden uitgezocht liepen met hen mee.
Helaas voor Dirk, Rik, Roy, Gijs, Nick W, Sophie en Suzie kan Moppersmurf niet kaartlezen en wist hij al voor het begin van de dropping niet meer waar ze waren. Dat maakte verder ook niet uit, de kinderen moesten de weg naar de blokhut vinden! Dat ging echter niet helemaal soepel… Toen de groep de snelweg tegenkwam begreep zelfs Moppersmurf dat ze van de blokhut af aan het lopen waren. De kinderen kregen een kleine hint en de hele groep ging weer op pad. We liepen langs een vrij drukke weg dus zochten we al gauw de bossen weer op. Dit maakte het zoeken naar de juiste route een stuk leuker, maar de snelheid zal het niet bevorderd hebben… met Dirk, Rik, Gijs en Nick voorop baande iedereen zich een weg door het soms wel heel erg donkere bos. Gelukkig kon er af en toe bijgelicht worden met zaklampen zodat niet iedereen in dezelfde plas modder stapte.
Bij ieder kruispunt werd er hevig gediscussieerd of we nu linksaf richting de weg moesten of rechtdoor. Steeds koos een meerderheid om rechtdoor te gaan en zodoende in het bos te blijven. Wat niemand door had, ook Smulsmurf niet, was dat we ondertussen weer richting de snelweg aan het lopen waren. Pas toen het geruis schuin rechtsvoor sterker werd en er aan de linkerhand een trein voorbij kwam rijden begon er iets te dagen… Op aanraden van de smurfen liep iedereen dan maar richting de spoorlijn zodat we die in ieder geval nog de goede kant in konden volgen.
Na nog ongeveer een kwartiertje lopen kwamen we ineens iets wel heel erg bekends tegen… Inderdaad! We stonden weer voor hetzelfde huis als waar de auto’s ons afgezet hadden! Toch geen slechte prestatie na een anderhalf uur lopen J.
Om niet helemaal opnieuw te hoeven beginnen liepen we naar de dropplaats van de 4e groep. Tijdens de rustpauze gaf Roy aan dat hij teveel last had van zijn knieën om nog verder te kunnen gaan. De Koningsrace werd nog even geoefend om Roy bij het begin van de weg te krijgen, maar gelukkig stonden we nog vlakbij het beginpunt en kostte het Taxibedrijf Brilsmurf niet al teveel moeite om ons te vinden.
Aangekomen bij het tweede droppunt had een aantal kinderen al snel door waar de blokhut ongeveer moest liggen en zijn we redelijk vlot naar de blokhut gelopen. Dat was maar goed ook, want iedereen was redelijk vermoeid van deze nachtelijke wandeling.

Mopper

Droprijden
Zoals veel kinderen inmiddels al wel weten ga ik liever met de auto dan te voet, zodat ik altijd mijn favoriete muziek bij de hand heb en ook wel een beetje omdat ik graag uitgerust en op tijd te bed lig. (Helaas zijn er ’s nachts voldoende smurfjes die Meneer Brilsmurf op een of andere manier uit zijn slaap houden, maar daarover kun je hier meer lezen.) Bij de dropping breng ik dus altijd graag en vrolijk de kindertjes naar hun verre bestemming in de bossen. De heenweg duurt altijd wel erg lang. Tenslotte is het de bedoeling dat niemand weet waar ze gedropt worden, als dat niet al door de blinddoeken vermeden wordt. En het zorgt er ook voor dat de kindertjes niet dezelfde weg terug willen lopen… Toch zijn er gelukkig nog altijd kinderen die vol spanning mijn zelf verzonnen omschrijvingen van de omgeving proberen te onthouden! Na zo’n 20 minuten rijden en met een vrolijk “Het ontbijt is om half negen.” neem ik afscheid en een paar minuten later ben ik al weer op de blokhut. De volgende groep wacht.
Om half elf waren alle groepen gedropt en kon ik me rustig voor gaan bereiden op een rustig nachtje slapen… Helaas werd ik zo rond 12 uur wreed verstoord door mijn telefoon. “Hoi Brillie, met Mopper. Roy kan niet verder lopen. Kun jij hem komen halen?” Even gapen en dan: “Ok, ik kom er zo aan. Weet jij waar jullie zijn? Ik pak er even de kaart bij.” “Jahoor. Maar die kaart heb je niet nodig.” “Hoezo, waar zitten jullie dan?” “Oh gewoon, waar je ons afgezet hebt…” Stomverbaasd stap ik in mijn auto en haal Roy op. Uit pure liefde heb ik ze nog wat extra ranja gegeven, en als ik later op de blokhut weer aan het gebruikelijke indoezelen bij het kampvuur wil beginnen lukt dat maar niet. Die nacht heb ik maar weinig geslapen. Bedankt jongelui!

Brillie

De Ontdekkingsreizigers
Ook de Ontdekkingsreizigers hadden veel te vertellen over de afgelopen dag. Hieronder kun je nog eens rustig teruglezen wat zij allemaal beleefd hebben.

Op dinsdag hadden we een soort spellenrace. Er kwamen verschillende spelletjes in voor als boomstamhangen, bandspringen en koningsrace en over het laatste ga ik nog wat meer vertellen. Stef, Sven, Ariana, Roy en Sjoerd hadden een zeer orighinele manier bedacht. Roy en Sjoerd lieten Ariana, de koning(in), over hun heen lopen terwijl Stef en Sven haar hielpen te blijven staan.

Tussen de spellen door doen we ook spelletjes als Machiavelli en koehandel, maar vaak moesten die na een tijdje afgekapt worden. Maar ooit gingen we later verder. Dit gebeurde ook wel met voetballen of duelmonsters.
En woensdag moesten we een stukje voor op de website maken. En hoe dat stukje ging kun je hierboven lezen.

De Ontdekkingsreizigers

De dag van woensdag

Op de kleine kamer was het hartstikke rustig toen de leiding ons wakker kwam maken. Toen zeiden ze dat de meiden moesten gaan douchen. Toen ze klaar waren zijn ze gaan aankleden. Toen moesten we gaan eten. We moesten toen aapjes zoeken. Bij aapjes zoeken vind je aapjes of boompjes. Dan worden er groepjes geroepen die mogen dan één van de filmrolletjes pakken.
Toen er even later gefloten werd moesten we onze tassen opruimen.
’s Middags hebben we waterspellen gedaan. Als eerste hebben wij de kelnerrace gedaan.

De Ontdekkingsreizigers

Tussen de spellen door moesten we ook iets doen. Benjamin en ik hadden daar iets op gevonden. Namelijk doorgeefschaak op één bord. Nu volgt6 de uitleg over doorgeefschaak. Je zet de gewone stelling op. En dan moet je proberen de stukken van je tegenstander te slaan want dan moet je dat stuk in het doosje van je tegenstander doen, zodat je dat stuk uit je eigen doosje mag pakken en daarna een keer mag inzetten.
Hint: je kan dat ook doen in buckhousevariant. Je kan het ook anders noemen, namelijk crazyhouse.

Dit is verzonnen door Sven Jansen

De dag begon al vroeg toen we weer eens uit bed waren gegooid. We gingen ontbijten: alweer brood.
Door het woud schaak. Uileg: Je mocht met de pionnen geen andere pionnen slaan. Je moest dus met paarden aanvallen. De pionnen mochten wel andere stukken slaan, daardoor je kon niet zomaar een pion slaan.
Middageten: NOG MEER BROOD!
Waterspellen:
– kelnerrace
– Sponsvolley
– Zeepbaan
– Waterdoorgooien

Kelnerrace: Je moest met 4 glazen water op een dienblad een parcours afleggen, maar een ander team mocht proberen met waterballen de glazen eraf te gooien.
Sponsvolley: Je moest met waterballon over een “net” gooien. Als je hem ving had je een punt. Als je hem niet ving was het punt voor de ander. Als je een punt haalde moest je gooien.
Zeepbaan: Je moest met een bekertje met water glijdend over een zeepbaan naar de andere kant.
Water doorgooien: Je moest met bekers water overgooiebn naar iemand met een pan. Die met de pan moest het weer naar iemand met de emmer gooien zonder over de lijn te komen.
Douchen: Bij het douchen lag het helemaal vol met schuim. Je had 0,000% privacy…
Avondeten: Wat hadden we te eten: huzaren salade “vies”, sal met dressing, vlees en….

De Ontdekkingsreizigers

De Blauwe Bosapen
Ook de Blauwe Bosapen hebben hun belevenissen van deze dag op papier gezet. Hieronder kun je hun ervaringen van de afgelopen dag zien.

Jurgen
Dinsdagavond deden wij een kwis. Er waren 4 onderdelen. Er waren twee opdrachten binnen en twee buiten.
Opdracht 1: Je kreeg een paar voorwerpen te zien. Daar kreeg je vragen over. Mark Tilburgs kon zijn mond niet houden. Hij roept zomaar een antwoord terwijl wij, de Blauwe Bosapen, waren.
Opdracht 2: je kreeg plaatjes van planten en dieren. Je moest er kaartjes met wel of niet onder leggen. Joost moest lachen terwijl hij drinken in zijn mond had. Hij spuugde het uit en iedereen moest lachen. Dit deed hij twee of drie keer.
Opdracht 3: Elk team kon kiezen uit 6 opdrachtenm. De opdrachten waren: 1 – Harry Potter, 2 – Wie-o-wie, 3 tekenfilms, 4 de jungle, 5 over het kamp en nog een opdracht.
Opdracht 4: Je moest prijzen in de goede prijs leggen. Ook moest je vragen beantwoorden. De antwoorden kon je vinden in kranten.

 

Patrick
Verdwaald in het oerwoud: Vanochtend deden wij verdwaald in het oerwoud. Het was bijna gewoon schaken, alleen stonden de pionnen twee rijen naar voren. En mocht je elkaar niet slaan. We deden het bijna allemaal slecht, behalve ik. Ik had alles gewonnen, maar het team had alle rondes verloren met 3½-1½ en 3-2. Dus ik had een goede dag.

Vanmiddag gingen we waterspellen doen.

 

Joost
Weg gingen vanmiddag waterspellen doen. Één daarvan was de waterglijbaan. Bij de blokhut lag een heuveltje waarop we een zeil hadden gelegd met water en groene zeep erop. We gingen met bekertjes water naar beneden waar het water in een emmer moest
Toen gingen we naar de kelnerrace. We mochten met balletjes bekertjes water van een dienblad afgooien en daarna omgedraaid. Dat was allemaal leuk.

Jasper
Bij het waterballon volleybal had Joost in het begin alle ballen gevangen.
Toen ging het mis want ze gingen allemaal kapot.