Maandag 3 juli

Midgetgolf

Een geheel nieuw spel, nog nooit vertoond op het kempenkamp: midgetgolf. Maar natuurlijk niet zomaar midgetgolf; de teams moesten wel eerst zelf banen creëren! Met behulp van planken, buizen, dakpannen en schepjes konden ze aan de slag.

Naast het bespelen van de banen werden die ook gekeurd door een vakjury, die bestond uit Hippe, Lol en Boerensmurf. De banen werden beoordeeld op schoonheid, originaliteit en hun relatie met de natuur. Het was een lastige keuze, aangezien er vele mooie tussen zaten.

Er kan er maar een de mooiste zijn en dat was volgens de jury de “dennenappelbaan”, gemaakt door The Dragons. De baan was, zoals de naam al verraad, versierd met dennenappels.

De kinderen kregen iets te eten en te drinken, om energie op te doen voor ze de fairway op gingen..

Klaarblijkelijk zijn de The Dragons niet alleen creatief, maar ook uiterst effectief: zij wonnen het midgetgolf namelijk ook! Meerdere spelers toonden talenten voor het golfspel, zo scoorde Stan zelfs een hole-in-one!

Het Kempenkamp toernooi

Wat zou een schaakkamp zijn zonder het traditionele individuele schaaktoernooi?

Maandagmiddag was het al zover. In Sprookjesland is echter niets zoals het lijkt. Na afloop van elke ronde werd de ranglijst bekeken en kregen de kinderen die zich bevonden op de plaatsen 6, 14, 19, 25 of 33 een magische munt. Aan het einde van het toernooi leverde elke magische munt een extra punt op. Bovendien bleek de eerste plaats behekst te zijn. De lijstaanvoerder moest zijn volgende schaakpartij in het wolvenpak spelen. Daar kreeg zelfs Benjamin het warm van!

Aan het einde van de middag bleken maar liefst 5 spelers behekst te zijn geweest. Benjamin eindigde soeverein op de eerste plaats met 7 punten, gevolgd door Wessel met 6 punten, Roy met 5,5 en Mathijs, Thijn en Stef op 5.

MAAR…

Vervolgens moesten de magische munten ingeleverd worden en werd de ranglijst op z’n kop gegooid. Roy bleek dankzij 2 magische munten een halfje meer te hebben gehaald dan het trio Benjamin, Mathijs en Jeffrey (die maar liefst 3 munten in de wacht had gesleept).

De eindstand werd daardoor:

En vertaald naar groepsresultaten werd het een verpletterende overwinning voor Ali Babba en de 40 Smurfen terwijl de andere groepjes dicht bij elkaar eindigden.

Ali Babba en de 40 Smurfen 10
De vijf dwergen 7
Ervaren N00bgeitjes 6
Sprookjesdoders 6 (en dat zonder magische munten!!)
De gelaarsde blauwe kapjes 5
Living Pieces 4
De grote boze schakers 4
The dragons 4

Sprookjestocht

’s Avonds stond er een avondwandeling op het programma. Nu moesten de kinderen eens een keertje niet naar de blokhut teruglopen maar juist ervandaan. Er waren 5 groepen gemaakt op leeftijd die aan het begin een kaart van de omgeving meekregen waarop slechts een kruisje stond. Dit was de locatie voor post 1. Hier hing een tasje met enveloppen waaruit elke groep zijn eigen envelop kon pakken. In de envelop zat een opdracht en wederom een kaartje met de volgende post erop aangekruist.

Niet zo moeilijk zou je zeggen en de eerste 2 groepen onder leiding van Potige en Hippe vonden dan ook feilloos alle enveloppen en kwamen nog net voor het donker aan bij het eindpunt waar een echt spekhuisje stond te wachten op een boomstronk langs het pad. We hebben Smullie nog betrapt toen hij van de spekjes aan het snoepen was! 100 meter verderop stonden 2 auto’s klaar om de vermoeide kindjes terug te brengen naar de blokhut.

De derde groep onder leiding van … hoe kan het ook anders … Klungel had meer problemen. Bij het geplande starttijd was Simon zoek. Het hele terrein van de blokhut afgezocht, maar nog steeds geen Simon! Was hij soms in z’n eentje verstoppertje aan het spelen? Een paar telefoontjes later bleek dat Hippe de boosdoener was. Zij had Simin EN Simon meegenomen met haar groep. Een gouden zet bleek later: Simon is een uitmuntende kaartlezer, een kwaliteit die Klungel nu duidelijk miste want 3 kwartier na zijn startschot was hij nog steeds niet het kanaal overgestoken met zijn groepje.

Het zal de lezers dan ook niet verbazen dat deze groep geen enkele post zelfstandig wist te vinden (gelukkig had elk groepje ook kopieën van de posten bij zich en brachten de mobiele telefoons uitkomst zodat ook Klungel naar het spekhuis toe gepraat kon worden).

De vierde groep had de aankomende verbindingsofficier Boerensmurf bij zich. Een veilige gedachte vermoedde de leiding van dit spel maar niets was minder waar: Boerûh liet zijn groepje eerst maar eens een tijdje lopen voor hij op de kaart ging kijken waar post 1 zich bevond. Vervolgens kon hij niet achterhalen waar ze zich op de kaart bevonden zodat ook deze groep geen enkele post kon vinden en afhankelijk was van de telefoon.

Met de laatste groep werd een sterke troef meegegeven en Muzieksmurf leidde de oudste kinderen feilloos naar de eerste drie posten. Post 4 bleek echter te hoog gegrepen en Potige en Brillie konden de bossen in om de vermoeide kinderen op te pikken. Ze wilden geen stap meer zetten. We moesten dan ook ons trouw publiek verlaten…

Dat post 4 echt moeilijk te vinden was ervoeren Lange en Smullie toen ze het tasje met de enveloppen even op wilden halen. Hoewel ze precies wisten waar de tas zich bevond duurde het een kwartier voor ze hem hadden!

Door alle perikelen en het feit dat de groepjes verdeeld waren over 5 loopgroepen werd besloten om alle groepjes 10 punten voor de dropping te geven.