Dag 8 van het kempenkamp:

Zaterdag 17/7/1999

Terug in Nederland…

Na een heerlijke week op kamp is het dan toch zover. We zijn weer terug in Nederland en zullen vandaag weer afscheid van elkaar moeten nemen. Maar niet voordat we nog eenmaal het shirt van potige uitreiken (al is het maar voor een paar uur). De keuze is deze keer op Ivo gevallen. Waarom? Elke keer als er iets mis ging was zijn reactie “jammer dan” en ging hij weer vrolijk verder zonder enig geklaag. Daarom mocht ook hij (al was het maar heel kort) potige zijn.

Nu stond alleen nog de wens van Gijs op het programma. Hij wilde dat een aantal smurfen gingen tafeltennissen. Na een spannend potje tafeltennis bleek Baby de sterkste van het stel.

Nu dan alles echt afgelopen was kon de eindstand opgemaakt worden. Na een week lang strijden bleken de Aliens aan het langste eind te trekken. Zij wonnen het algemeen klassement met 5 punten voorsprong op nummer 2.

De eindstand

Aliens 75
UFC 70
Daltons 68
No Mercy 60

En was de leiding aan het einde van de week moe?

Nee, dat viel best wel mee…

Na een week vol spel en plezier is het nu dan echt afgelopen. We nemen weer afscheid van een geweldige groep en hopen dat we velen van hen het volgend jaar weer terug zullen zien. Dan zitten we de eerste week van de zomervakantie weer in Mierlo.

Dag 7 van het kempenkamp:

Vrijdag 16/7/1999

Duitsland

Alweer de laatste volledige dag van het kamp. Morgen moeten we weer naar huis. Op het programma staan ook deze dag weer veel leuke dingen. Voordat we daar echter mee beginnen wordt er weer bekend gemaakt wie potige smurf is. Deze keer mag Inge van den Boom het shirt dragen. Waarom? Ze is al de hele week bezig om met de Daltons als groep overal aan mee te doen en dat viel niet altijd mee. Zeker niet toen er hard gewerkt moest worden voor de bonte avond. Toch bleef ze altijd even vrolijk en had ze altijd een glimlach op haar mond. Reden genoeg om een keer potige te mogen zijn

Hippe verteld:

Vossenjacht
Al vroeg in de morgen gingen we naar het winkelcentrum. Daar aangekomen werd iedere groep op pad gestuurd. Wat ze moesten doen was al snel duidelijk. Overal liepen rare mensen rond. De groepen moesten uitzoeken welke van deze mensen vossen waren. Dit konden ze te weten komen door een vraag te stellen. Deze vraag luidde: “Kunt u ons de weg naar smurfenland vertellen”. Als het antwoord was “Nee want ik kan niet schaken”, dan was het een vos. Na ongeveer 1.30 uur zoeken had elke groep toch wel alle vossen kunnen vinden.

Na nog wat gedronken te hebben was het tijd om terug te gaan naar de blokhut. Aangerkomen bij de blokhut werd er gezamelijk gegeten. Natuurlijk waren hiervoor ook alle vossen uitgenodigd.

Zwemmen
Voor de middag stond het zwemmen op het programma. Dit hadden we nog tegoed van de woensdag toen het weer spelbreker was. Nu was het echter uitstekend weer. Er werd deze middag veel lol getrapt, maar voor mij was de middag best wel zwaar. Ik had mijn weddenschap verloren en als tegenprestatie mocht iedereen (zowel kinderen als leiding) mij een keer soppen. Dat heb ik geweten! Ook ben ik erachter gekomen dat potige niet voor niets zo heet. Ik heb er nu nog spierpijn van… Maar ja, wie kaatst moet de bal verwachten… Er waen ook een aantal vossen aanwezig. Een paar van hen had geen zwemspullen bij. Dat was geen probleem. Met een aantal man werd er eentje (Marieke de Witte) met kleren aan in het zwembad gegooid. Vervolgens kreeg ze van de badmeester een waarschuwing, want je mag toch niet met kleren aan zwemmen…

Bonte avond
Ook dit jaar is er door de verschillende groepen veel aandacht aan de bonte avond besteed. Een reis door de tijd, een TV-spel, een schimmenspel en een afwisselend toneelspel werden vertoond. Het was moeilijk te zeggen wie nou het beste was. Ook de leiding had nog een aantal optredens gepland. Zo zongen Tom en Harm(ien) ‘You’re the one that I want’ uit Grease. Daar werd door de heren vooraf flink op geoefend…

Marieke moest nog zingen als tegenprestatie omdat ze niet gekker kon doen dan Janneke. Anneke hielp haar daarbij. Tenslotte stond er nog een gezamelijke zangpartij op het programma waarbij er aan elk kind een kado werd uitgereikt.

Kempenkamplied 1999

.

Bart was de positiefste van het stel

Met trefbal vermaakte hij zich wel

Hij deelde de bal met iedereen

Nu is er 1 voor hem alleen.

.

Wees op ballen zeer beducht

Want Peter gooit ze in de lucht

Jong geleerd is oud gedaan

Dus ga er tegenaan.

.

Tom van Uijen heeft nogal wat durf

Want hij ontglipte Grote Smurf

Die vroeg: Moet jij nog niet naar bed?

Tom zei nee, en had veel pret!

.

Tonnenduiker van het Kempenkamp

Was Theo en het was geen ramp

Dat hij vast zat in de tractorband

Wou hij soms in de krant?

.

Nu is de slaapzaal wel weer mooi

Gist’ren was Tims plekkie nog een zooi

Hij was een echte hartendief

Want Sophietje was zijn lief.

.

Joost was bij het moordspel in zijn sas

Hij wou dat hij doctor Watson was

Steekt hij zijn vinger in de lucht,

Slaat de dader op de vlucht.

.

Bobje dat is een echte vent

Die in peper paprika herkent

Bob werd kletsnat van het zweet

Zo’n paprika is heet!

.

Als Floris aan het slaapwandelen gaat

En keihard met de deuren slaat

Dan is Tom zijn slaapzak zomaar weg

Wat een manieren zeg!

.

Wat te doen als je heel grappig bent

Ja echt een groot acteertalent

Laura komt vast nog op tv.

En dan gaan wij als fanclub mee!

.

Een Euro hier, een dobbelsteentje daar

Hoe krijgt die knul het voor elkaar?

Als Patrick groot is schopt hij het heel ver

Misschien tot miljonair!

.

Dansen doet Inge heel erg graag

Maar voor Tom was dat toch iets te vaag

Henna-rood dat is een mooie kleur

Die ik in haar haar bespeur.

.

Naar bed gaan heb je zomaar niet gedaan

Zie je bij Sophie al die knuffels staan?!

Maar daar kan er vast nog eentje bij

(Geert) Wat dacht je van mij?

.

Brood dat is iets voor Martijn

Wel moet er vruchtenhagel zijn

Het ontwennen van het kamp

Wordt zonder dit een ramp.

.

Verlegen krijg je Jos echt niet zo snel

Maar het lukte Laura dit keer wel

Wij namen rode blosjes waar

Hij houdt dus echt van haar.

.

Wouter met zijn overredingskracht

Op Klungel heeft hij lang gewacht

Wouter sprong van heel erg hoog

Klungel bleef toch liever droog.

.

Grote Smurf blaast op zijn fluit

Wie is daar toch die eerste guit?

Paul komt er dan als eerste aan

Om aan de slag te gaan

.

Eten is de hobby van Jeroen

Hoe zou hij dat toch allemaal doen?

Met 1 hele grote veeg

Is zijn bord al leeg!

.

Lezen, lezen, lezen op de grond

Is al dat strippen wel gezond?

Lezen, lezen, dag en nacht

‘T is Ivo die altijd lacht.

.

Gijs was de vieste van de week

Als je onder zijn voeten keek

Hier komt een goede tip voor in het bad:

Dat washandje moet nat!

.

Er is iemand die het nooit verknalt

Als er weer wat te lezen valt

Straks leest hij het nieuws nog op tv.

Ja ja, dat is René.

.

Beoordeling bonte avond:

Aliens 20
UFC 18
Daltons 17
No Mercy 17

Hierna was het tijd voor de disco. Tot ongeveer half twee in de nacht werd er gefeest. Daarna was het weer tijd om naar bed te gaan.

Dag 6 van het kempenkamp:

Donderdag 15/7/1999

Spanje

Alweer dag 6! Natuurlijk werd het shirt van potige ook vandaag uitgereikt. Dit keer mocht Bart het shirt aantrekken. Hij is al de hele week het meest sportief van iedereen. Heeft altijd lol en zal niet snel klagen. Daarom mag hij een keer voor potige spelen.

Schaken op z’n Spaans. Hou doe je dat? Nou versneld dus. De regels zijn heel simpel: De gewone regels zijn van kracht, maar is een rij helemaal leeg, dan mag een pion direkt promoveren. Ook mag een pion achteruit slaan. Rocheren mag, ook teruguit en er mag gerocheerd worden als de koning en toren al ooit eens gezet zijn…

Dit spel werd het best gedaan door de Daltons, ook al werden zij er ook weleens ingeluisd. UFC en De Aliens waren even sterk, direkt gevolgd door No Mercy.

Eindstand versneldschaak:

Daltons 5
UFC 4
Aliens 4
No Mercy 3

Voor de middag stond het voorbereiden van de bonte avond op het programma. Dit gebeurt meestal op vrijdag, maar omdat het zwemmen naar de vrijdag verplaatst is, kon dit ditmaal niet. Alle groepen gingen dus hard aan de slag om er iets moois van te maken.

Wat later in de middag was het tijd voor een variant op tikkertje. In een oude tractorband lagen viltjes. Je moest proberen deze één voor één te pakken te krijgen, maar de band werd bewaakt door smurfen die het lindje dat uit je broek hing konden pakken. Gebeurde dit dan was je af.

Voor het avondeten was er een barbeknoei gepland. Gezellig werd er met z’n allen buiten buiten gegeten. Naast de worstjes waren er ook pindasaus, salades, heerlijke groenten en meloen.

’s Avonds was het dan tijd voor het casino. Er kon weer meegedaan worden met roulette, pokeren en dobbelen. Wie zou het meeste geluk hebben? Of had er toch iemand een systeem? Voor sommige betekende het in ieder geval dat ze blut raakten. Maar dat gold niet voor Patrick. Hij won honderden Euro’s met het avondje gokken…

Het was duidelijk te zien dat er serieus gespeeld werd. De leiding kon toch niet winnen! alles behalve dat…

Met dit gezellige avondje casino werd alweer een kampdag afgesloten.

 Dag 5 van het kempenkamp:

Woensdag 14/7/1999

België

Eigenlijk stond er voor vandaag zwemmen op het programma, maar nu bleek dat het de slechtste dag van de week zal zijn. Hierdoor moesten we het programma van de laatste dagen omgooien. ’s Morgens hebben de kinderen Belgisch geschaakt. Hierbij moesten ze in plaats van de koning de dame mat zetten, de dame mocht niks slaan. Het is toch een hele opgave om de dame mat ze zetten. Het is ook wel grappig om een dame pat te zien staan.

Vlak na het middageten werden er verschillende wensen vervuld. Zo kregen Babysmurf en Luilaksmurf een taart in hun gezicht geduwd door respectievelijk Wouter en Theo. Doodzonde van de vla die nog extra versierd was met heel veel slagroom en een beetje hagelslag. Verder werd de weddenschap van Brilsmurf gedaan, hij zou vijf partijen tegen Jos en Bob (afwisselend) spelen. Zij kregen per partij 5 minuten en Brilsmurf kreeg voor al de vijf partijen 10 minuten. Het was spannend, verschillende keren stond Jos of Bob beter of zelfs gewonnen. Maar dan verloren ze toch nog op tijd of door een foutje. Maar uiteindelijk wist Bob in de vierde partij Brilsmurf te verslaan. Hierdoor moest Brilsmurf een erwtensoepdouche (Het programma Word kent dit woord ook) nemen. Elk kind mocht enkele bekertjes soep over hem heen gooien. De leiding vond het toch wel zielig en hadden 2 pannen met water over hem heen gegooid, om hem een beetje schoon te krijgen. Natuurlijk was de eerste pan gevuld met koud water.

’s Middags hadden we een improvisatiespel, hierbij moesten ze een activiteit uitbeelden. Enkele van deze activiteiten waren carnaval en verhuizen Na een tijdje kwam er een fluitsignaal. Op dat moment moesten de kinderen stokstijf stil blijven staan. Daarna moesten ze dezelfde activiteit uitbeelden maar dan bijvoorbeeld blij, verdrietig, chagrijnig, boos, verliefd. Dit viel voor de kinderen tegen, ze vergaten vaak dat ze met een activiteit bezig waren en deden dus alleen maar blij of verliefd. Uiteindelijk zaten er toch zeer leuke stukjes van de kinderen tussen. Vooral Peter die aan een racewedstrijd mee deed, maar dan op een verliefde manier, Hij deed het prachtig. Of Ivo die stokstijf stil bleef staan met zijn mond elke keer wijd open. Het geheel viel een beetje tegen, het was eigenlijk iets te moeilijk.

Naast het improvisatiespel deden we nog trefbal. Door de meeste werd er heel fanatiek mee gespeeld. Andere hadden er eigenlijk geen zin in. Na enkele spelletjes mochten de kinderen kiezen of ze nog mee wilden doen, de meeste wilden nog wel een keer spelen. De kinderen wonnen zelfs van de leiding. Gelukkig werd er veel overgegooid zodat iedereen ongeveer even vaak de bal kon gooien.

De potige smurf van vandaag is Paul geworden. Hij kreeg deze eer omdat hij tijdens een potje lummelen het opnam voor de kleinere kinderen. Net als alle andere potige smurfen was hij zeer vereerd met deze onderscheiding.

Role-Playing Game

Deze avond stond er wel iets heel bijzonders op het programma: het role-playing game. Een moeilijk woord voor een moeilijk spel. Bij het spel ging het erom dat je met je groep een misdaad wist op te lossen. Later bleek zelfs dat er 2 misdaden opgelost moetsten worden. Hoe gng dat? Er waren een aantal verdachten en deze verdachten werden door de leiding gespeeld. Je klreeg de kans om een aantal van deze verdachten te ondervragen en je had het verhaal wat bij een andere verdachte hoorde. Als je als groep slimme vragen stelde, dan was het mogelijk de misdaden op te lossen.

Het verhaal

Lokatie: Landgoed De Bokkerijders Datum: 31 december 1999

Op oudjaarsavond komt de familie Van den Berge tot den See traditiegetrouw bijeen op het landgoed van Oma om de jaarwisseling te vieren. En dit is een heel speciaal jaar, want het jaar 2000 komt eraan. Ook dit jaar zijn Oma, haar zoon Harry en haar dochter Mieke en de twee kinderen van Mieke, Annie en Henk, aanwezig. De man van Mieke, Christiaan, kon er helaas niet bij zijn: hij is naar het concert van Marco Borsato.Wel is de huisvriend, Advocaat Sponk, aanwezig. En natuurlijk de butler James.

Gedurende de avond wordt de Tiara van Oma gestolen.

Na het lezen van een heleboel informatie volgde de eerste vragenronde. Hierna krijgen de groepen het tweede deel van het verhaal. Hierin wordt de Butler James vermoord.

Tenslotte was er nog een tweede vragenronde. Toen ook die voorbij was moesten de groepen hun conclusies op papier zetten. Hierna werd bekend gemaakt hoe het nu allemaal eigenlijk zat. Wat bleek? De Tiara was natuurlijk gestolen door de butler James. Hij werd echter niet daarom vermoord, maar hij werd vermoord door advocaat Sponk omdat hij erachter was gekomen dat deze Sponk een oplichter was.

 Dag 4 van het kempenkamp:

Dinsdag 13/7/1999

Frankrijk

Bonjour! Vandaag…op de Franse tour. Hoewel er al geklaagd werd dat er geen croissantjes bij het ontbijt waren, zijn we de dag toch best goed doorgekomen met de hele bups. Het schaakprogramma ’s ochtends (Jawel, beste ouders, we schaken nog steeds ELKE dag!) was een keer redelijk ‘normaal’: een snelschaaktoernooitje. Inge van den Boom werd overduidelijk eerste. De Algemeen Brabants Kampioene wist de Nederlandse Kampioenen te verslaan. Hier volgt de uitslag:

Snelschaken Kempenkamp 1999 eindstand na 7 ronden:

Dit betekende voor de teamscores:

’s Middags (het zonnetje scheen weer) kon iedereen zich lekker uitsloven op een circuitje dat Mark en Geert op het terrein bij de blokhut hadden uitgezet. Hier volgt van elke activiteit een hoogstpersoonlijk verslag van de begeleiders.

Knutselsmurf vertelt:

Ik werd gestrikt om te helpen bij de hindernisbaan van het circuit. Dat hield in dat de kinderen geblinddoekt een lint moesten volgen en onderweg kwamen ze allerlei obstakels tegen, zoals tractorbanden, lege tonnen en bomen. Het begeleiden was bij verschillende kinderen anders. Bij de ene zeg je het als ze iets tegen gaan komen, bij anderen zeg je niks en laat je ze het zelf uitzoeken. Dat was vooral bij Jos heel erg leuk. Moppersmurf en ik waren hem eigenlijk een beetje aan het pesten. We zeiden helemaal niks en liepen de hele tijd om hem heen te draaien zodat hij niet wist wie er waar liep, waar hij in hemelsnaam zat en hij was een beetje zijn oriëntatiegevoel kwijt af en toe. Het was in ieder geval een hele leuke hindernisbaan en het leek me leuk om te doen maar om het zien was het minstens zo leuk.

Het verhaal van Smulsmurf:

’s Ochtends werd ik gevraagd om bij het zakkenvoelen te helpen. Natuurlijk deed ik dat met veel plezier. De spullen die in de zakken zaten hadden nog te maken met Italië, want het circuit was geruild met de waterspelletjes van zondag. In de zakken zaten respectievelijk: een bal, twee pizzadozen, een laars, weer twee pizzadozen en een toren van Pisa spel. Dat er in twee zakken hetzelfde zat leverde voor velen een onbegrijpelijke situatie op. Ik kreeg telkens weer de vraag: “Het kan aan mij liggen, maar volgens mij klopt er iets niet. Kan het zijn dat er in twee zakken hetzelfde zit??” De meeste namen na een vaag antwoord van mij maar aan dat het kon en schreven wat op. Al met al was het wel een geslaagd spel.

Uit de wieg van Baby-smurf

Wat naam betreft de kleinste van het stel. Samen met Moppersmurf hebben we dit jaar dit circuit verzonnen en uitgezet. Ik stond bij het eieren overgooien, dit was een centrale plaats tussen de verschillende spelletjes. De bedoeling bij het eieren overgooien was dat ze met zijn tweeën een ei overgooiden. De ene moest hem dan vangen (natuurlijk moest hij heel blijven) telkens als ze een ei gevangen hadden moesten ze een stap naar achter doen. Hier waren sommige kinderen slim om hele grote stappen te nemen. Andere kinderen konden het ei niet zo goed vangen en hebben hem dan maar gekopt (Patrick 2x en Inge (Ma Dalton)). De meesten vonden het fantastisch anderen iets minder omdat ze helemaal onder zaten. Zo had Jos een ei op zijn T-shirt, spijkerbroek en zijn schoen gekregen. Het viel me op hoe goed de kinderen de eieren vingen, aangezien er toch vaak over een afstand van 10 tot 15 meter werd gegooid. Soms werd er over nog een grotere afstand overgegooid.

Uit het grote boek van klungelsmurf

Op een dag zat ik rustig mijn krantje te lezen. Opeens werd ik overvallen door vier groepen wilde kinderen. Ze begonnen zomaar ineens mijn krant te verscheuren. Eerst dacht ik dat ze mij wilden imiteren, maar ze wilden me liever irriteren. Die rare kinderen wilden een grote sliert Italiaanse krantenspaghetti aan elkaar smurfen. Alle groepen hebben repen kranten aan elkaar zitten knopen. Dat deden ze niet zo handig, maar dankzij mijn praktische talenten is het nog goed afgelopen. Ik snapte alleen niet waarom grote smurf zo op mij mopperde. Ik heb de spaghetti toch keurig in duizend stukjes in een pan gedaan? Nadat ik alles weer aan elkaar had geknoopt was alles gelukkig weer goed. Grote smurf blijft nooit lang boos. Ik heb ook mijn krantje nog uitgelezen, maar daarvoor heb ik wel drie kilometer spaghettisliert moeten aflopen.

De crêpes suzettes die de kookploeg ’s avonds bakte, gingen er in als pannenkoek. Hoe kwam dat gezicht van Marieke nou eigenlijk vol beslag? En oh hemel…wat wordt de kampleiding oud, want ‘Grease’ schalt voortdurend door de keuken. Tot ‘grote’ ergernis van de kinderen, die veel liever de Venga Boys horen.

Rond half 8 ’s avonds klonk het fluitsignaaal van Grote Smurf en voilà daar kwamen de corveeërs al aangerend. Het is echt een fantastische groep kinderen die we dit jaar mee op kamp hebben. Dat bleek ook ’s avonds wel tijdens de modeshow! Wie kunnen wij nu nog wijsmaken dat schakers serieuze mensen zijn?! We herkenden Floris absoluut niet in zijn (of eigenlijk ‘haar’) 50-er jaren badpakje. En Laura weet nu dat Jos echt van haar houdt.

Potige Smurf

We waren het bijna vergeten te vertellen maar ook vandaag was er weer een Potige Smurf. Vandaag was het Jeroen, omdat hij de hele dag zonder echte reden mee heeft opgeruimd en gepoetst. Dit konden we toch niet onbeloond laten. Natuurlijk werd er bij de uitreiking van het hesje bij verteld dat je niet altijd Potige Smurf wordt als je poetst!

 Dag 3 van het kempenkamp:

Maandag 12/7/1999

Engeland

Ook vandaag was er weer een potige smurf. Dit keer mocht Jos het shirt aantrekken. Dit omdat hij meerdere keren zonder dat het moest de corvee taken van zijn groep overnam van zijn groepgenoten.

Voor de ochtend stond speurschaak op het programma. De bedoeling: het vinden van een schat per team. Ieder team krijgt een schatkaart waar de schat nog niet op aangegeven staat. Om erachter te komen waar de schat lag moesten er aanwijzingen verdiend worden. Dit kon door per team zoveel mogelijk partijen te winnen. UFC verdiende het maximaal aantal aanwijzingen (5 in totaal).

Nu moest op de kaart de juiste plaats van de schat aangewezen worden. UFC wist de plaats natuurlijk exact. De Dalton’s hadden niet alle aanwijzingen maar wisten toch ook bijna exact de plaats van hun schat aan te wijzen.

Nadat elk team een duidelijk idee had van waar de eigen schat lag moesten de diverse schatten zo snel mogelijk gevonden worden. Hierbij was No Mercy duidelijk het snelst (36 seconden). De Dalton’s en UFC waren zowat even snel. Een minuut later hadden de Aliens ook de schat gevonden.

De Winkelsmurfen

De 3e smurfdag van het smurfenschaakkamp was een speciale smurfdag. Alle kindersmurfen die een prentenbriefsmurf naar hun smurfenouders wilden smurfen kregen de mogelijkheid om in een teletijdsmurfmachine te kruipen en naar Oostersmurf getransporteerd te worden. Vijf Smurfen trapten de gassmurf in en smurften alle smurfjes naar Big Smurfcity. Eenmaal daar aangesmurft kreeg ieder groepje smurfen een smurfzakje met een suikersmurfje erin. De opdracht was om van dat ene suikersmurfje iets groters te smurfen. En dat alles zonder dat er smurfencenten aan te pas zouden smurfen. Er werd die dag dus heel wat afgesmurft.

Het eindresultaat was dat de No Mercy-Smurfen tien stofzuigsmurfen bij elkaar gesmurft hadden. Helaas was er op het smurfenkempenkamp geen stofsmurfer aanwezig zodat de stofsmurfzakken niet gesmurft konden worden. De UFC-Smurfen hadden speciaal aan Hippe Smurf gesmurft. Een smurfig plantje met gele smurfjes in een prachtig smurfenvaasje hadden ze voor een enkel smurfklontje gesmurft. De Alien-Smurfen waren natuurlijk ook op smurf gegaan om hun smurfklontje te smurfen tegen iets meer smurfigs. Een smurf was bijzonder smurfig met het smurfengeurtje wat de Alien-Smurfen gesmurft hadden. Het neusje van de Grote Smurf had al lang niet meer zoiets smurfigs gesmurft. Ze werd er zo smurfig van, dat ze met haar smurfenscepter in het rond begon te smurfen. Menige smurf werd die nacht flink gesmurft.De Dalton-Smurfen wisten voor hun suikersmurfje een zonnesmurf te smurfen. Dank zij deze smurfbril kan er op 11 augustus naar de zonsversmurfing gekeken worden.

De 2e opdracht voor onze vrolijke smurfjes was om voor 250 smurfcenten een smurfzak vol te smurfen met zoveel mogelijk originele smurfjes. Het moesten wel kleine smurfjes zijn anders smurften ze niet in het smurfige snoepsmurfje. Ook moesten kassasmurfjes meegebracht worden om de smurfencontrole dat te laten goedsmurfen. Elke groep smurfjes smurfte dat op zijn eigen smurf. Grote Smurf was ook hier heel smurfig mee, want er smurften nogal wat smurfjes bij voor haar babysmurfjes, Op het einde van de smurf zijn we weer naar ons smurfenkamp gesmurft en lekkere koude smurf gesmurft.

Tijdens de speurtocht op maandagavond werden er in het bos 5 aanwijzingen bij elkaar gezocht. Terug op de blokhut moesten de kinderen naar aanleiding van die 5 aanwijzingen een soort politiebericht/verhaal schrijven over welke misdaad begaan was, door wie, waar en waarom. Hier volgen een aantal resultaten:

No Mercy

Written by Dr. Watson

12 – 07 – ’99

Daar ging de deurbel. Sherlock Holmes had zijn pijp al neergelegd. Prins Harry stond voor de deur van Bakerstreet 121 a. Eenmaal binnen vertelde hij van een wrede misdaad. De teddybeer van zijn neefje was gestolen. Sherlock Holmes keek verwilderd om zich heen. “Ben je niet geïnteresseerd?” vroeg prins Harry.

“Waarom,” zei Sherlock Holmes, “vertel je niet de waarheid en alle details?” Anders kun je net zo goed meteen weer vertrekken. En toen kwam de teddybeer uit de mouw. De teddybeer was door Prins Harry volgestopt met diamanten. Hij verwachtte dat dieven daar nooit zouden zoeken. De teddybeer had hij bij de geboorte van Babysmurf aan de kleine cadeau gedaan. En babysmurf was op het moment ontroostbaar.

De teddybeer was overdag gestolen uit de slaapkamer van Babysmurf. Sherlock Holmes en Dr. Watson besloten om op onderzoek uit te gaan. Ze begonnen bij de slaapkamer. Deze hing helemaal vol met posters van Jantje Smit. Een normaal mens zou hier een aanwijzing achterlaten. Waarom hingendeze posters hier? Babysmurf was hier een enorme fan van. Op één van de posters stond een verse handtekening.

“Zijn jullie bij zijn optreden in Leeds geweest?”, vroeg Sherlock Holmes. “Nee”, zeiden de ouders van Babysmurf. “Hoe komt deze handtekening dan hier?”, denkt Sherlock Holmes, “Dat moet door Jantje Smit gedaan zijn.”

Dat is dan de eerste verdachte. “Eindelijk een snoepreisje naar Leeds”, denkt Dr. Watson.

In Leeds was het laatste optreden van de UK-tour van Jantje Smit. Achter de schermen kwam Sherlock Holmes een cd-speler tegen. “Energieverspilling”, dacht Sherlock Holmes, en hij zette hem uit. En toen viel de muziek uit. Jantje Smit bleek niet live te zingen. Hij kon niet eens zingen.

Van schaamte vluchtte hij naar zijn kleedkamer. Daar vond Sherlock Holmes hem, met de teddybeer in zijn handen. De schuld was bewezen. Als straf moest Jantje Smit gaan afwassen in de gevangenis van Alcatraz,met continue zijn eigen muziek op de achtergrond keihard aan.

Bart, Laura, Theo, Ivo en René

(5 punten)

Aliens

1994, Liverpool

Prins Charles is met Diana naar de paardenraces gegaan. Ze zaten op de eretribune. Charles was een lelijke, ongemanierde zatlap die zijn vrouw sloeg en zijn kinderen. Hij had al het geld dat zijn moeder had, ingezet op ’t paard ‘Shake-them-Annie’. Dat was 90.000.000!!!! Zijn vrouw die altijd onder de blauwe plekken zat, had een minnaar. Hij heette Smulsmurf. Ze kenden elkaar al langer en de kinderen van Charles en Diana waren eigenlijk van de Smulsmurf en Diana. Smulsmurf had een plan om Charles te vermoorden: giftige taartjes!!!

Hij was als verkoper verkleed en liep met taartjes over de tribunes. De paarden werden klaargemaakt om te rennen. Smulsmurf haastte zich naar beneden. Hij kreeg een duw en viel naar beneden. Toen hij bijkwam merkte hij dat hij in de voederbak van ‘Shake-them-Annie’ lag en zijn taartjes ook!!! Het paard reageerde anders op het gif. Hij ging juist sneller lopen! De mensen dachten dat het doping was en beschuldigden Charles; want die had zoveel geld ingezet. Charles werd geduwd en viel op de baan, en werd vertrappeld.

De paarden waren nog aan het rennen, alleen ‘Shake-them-Annie’ was al aangekomen.

Ze wilden Diana ook vermoorden. Zij vluchtte in haar Rolls met, hé, nog een nieuwere vriend? Ze werden gevolgd door de menigte. De chauffeur reed heel hard. Ze reden onder een tunnel door, maar kwamen er niet meer uit. Smulsmurf pleegde zelfmoord en ze leefden nog lang en gelukkig, eind goed al goed.

Wat we bedoelen:

(uitleg)

Smulsmurf vermoordt Charles in Liverpool op de racebaan met giftige taartjes.

Bob, Floris, Joost, Wouter en Patrick

(3 punten)

De Daltons

Prins William zit naar een voetbalwedstrijd te kijken in het voetbalstadion van Manchester. Als prins William even naar het toilet gaat wordt hij ontvoerd door Klungelsmurf.

Toen prins William maar niet terugkwam gingen ze hem zoeken. Hierbij vonden ze alleen een EHBO-koffer. De volgende dag ontvangen ze een brief waarin losgeld wordt geëist. Het moet in het EHBO-koffertje worden gedaan en in het voetbalstadion worden gezet. Klungel wil de volgende dag het geld tijdens een voetbalwedstrijd komen ophalen door het met zijn hengel op te vissen naar de iets hoger gelegen plaats. Hierbij heeft hij de vastgebonden William bij zich. William probeerde los te komen en stootte hierbij per ongeluk Klungel het afdak af. Klungel viel en het inmiddels half opgehesen koffertje viel ook op de grond en al het geld vloog eruit. De politie nam Klungel mee naar het bureau voor een ondervraging.

Inge, Peter, Tom, Jeroen en Gijs

(2 punten)

Unidentified Flying Chessplayers

Elisabeth ziet Gargamel. Ze gaan samen naar Londen voor een etentje. Elisabeth wordt jaloers op een heel klein brilletje van Brilsmurf. Gargamel vangt na moeite Brilsmurf.

Gargamel naar Buckingham palace. Koningin Elisabeth wil Brilsmurf hebben omdat hij zo beroerd is omdat hij zo hard kan roepen. Zij biedt 10 kilo Salsasaparilla. Brilsmurf weigert omdat hij liever bij schaken schreeuwt. Maar Gargamel wil ook er iets voor terug. Maar Elisabeth weigert en laat Gargamel gevangen nemen en naar Smurfenland en hij wordt uit het vliegtuig geschopt boven zijn huisje met parachute die defect is.

Maar ondertussen wil Brilsmurf helemaal niet voor haar schreeuwen of zijn bril afgeven. Elisabeth belt Grote Smurf. Grote Smurf smurft nieuwe bril voor de koningin. Deze werd voor Brilsmurf geruild. De bril werd per post verstuurd en werd tijdens het stempelen van de post kapot gegaan te zijn. Elisabeth is dus op zoek naar Brilsmurf. Dit mag de detective uitzoeken/vinden.

Jos, Paul, Martijn, Tim en Sophie

(1 punt)

Deze verhalen zijn letterlijk overgenomen van de papiertjes die de groepjes gemaakt hebben. Dus ook de zinsconstructies. Verder heeft de groep UFC geen tijd meer gehad om het verhaal compleet op te schrijven dus dit is de kladversie, vandaar de wat onvolledige zinnen.

 Dag 2 van het kempenkamp:

Zondag 11/7/1999

Italië

In de o zo vroege ochtend (8.00u) ging iedereen uit bed en maakte zich klaar voor het ontbijt. Nog voor het ontbijt werd bekend gemaakt dat Joost van de Aliens zich Potige Smurf mocht noemen. Hij had namelijk als wens dat de volledige leiding als ezels rond de blokhut zou rennen.

Natuurlijk werd er op de eerste echte kampdag ook nog geschaakt. En vanwege het thema van de dag kon dat niets anders zijn dan omkoop-schaak. Hierbij is het te bedoeling gewoon te schaken, maar zodra de tegenstander een goede zet doet kun je proberen die zet ongedaan te maken door de tegenstander om te kopen. Het was dus de bedoeling te te winnen met zoveel mogelijk geld. De resultaten waren als volgt:

’s Middags was het tijd voor wat nat vertier. De weddenschap van Geert en Mark werd gedaan. Ze moesten beiden een gat graven en Geert was overtuigend sneller. Als tegenprestatie ging Mark kopjeonder in het gat van Geert wat intussen was gevuld met water. Daarna begon het Kwalleballen. We hadden erg enthousiaste deelnemers.

Daarna volgde er nog enkele modderworstelpartijen omdat Jos gewenst had dat hij tegen Mark, Marieke en Anneke mocht worstelen. Maar toen begon de waterpret pas echt. Er waren verschillende spelletjes met waterballonnetjes. Een spetterend succes.

Toen werd het weer tijd om een wens te vervullen. Eigenlijk twee: Inge (Ma Dalton) en Bob hadden samen gewenst dat de leiding YMCA zou zingen. En dat terwijl zij de leiding besproeiden met de tuinslang. Na het afwassen van de modder was het tijd geworden om te eten.

Elk jaar mogen de kinderen een wens doen, van wat ze op het kamp willen. Vaak word er iets gekozen zoals ontbijt op bed of leiding natgooien. Tim en Floris hadden dit jaar de wens om levend stratego te spelen, dit gebeurde dus ook. De groep werd op gedeeld in tweeën: rood en geel. Na een beetje moeilijke start kregen de kinderen het spel echt door. Er kwamen steeds kinderen terug met een kaartje van de tegenstander. Of ze waren gepakt en vroegen ze om een kaartje waarvan de waarde net 1 hoger is als dat van de tegenstander. En dan snel weer achter hem aan om het zijn kaartje af te pakken. Er werd door beide teams goed samen gewerkt. Er werd druk doorgegeven waar de mensen zaten met hoge waarden, waar de vlag was. Ook de vlag werd fanatiek verdedigd. Er werd af en toe op leven en dood gestreden (wel figuurlijk natuurlijk). Uiteindelijk had het gele team gewonnen.

 Dag 1 van het kempenkamp:

Zaterdag 10/7/1999

Nederland

Een van de eerste dingen die er op zaterdag gedaan werden is het bekend maken van de groepsindeling. Hieronder volgen de namen van de groepen die ze zelf verzonnen hebben samen met de indelingen:

Ma Dalton

Na dit spel ging iedereen snel slapen, enkele oudere kinderen hoorde je nog wel even. Maar de meeste waren echt moe van de eerste dag op het kamp. Het is altijd weer wennen zo’n kamp.