Door de ochtendgymnastiek op de vroege morgen waren de kinderen helemaal in vorm voor het actieve schaakspel van de ochtend. De tafels werden aan elkaar geschoven, de dobbelstenen uit de doos gehaald en het schaken kon beginnen. Marc verdiende met het opzetten van de schaakstukken 7,5 minuut extra opblijftijd voor vanavond. Ieder groepslid gooit om de beurt de twee dobbelstenen en sprint dan naar het bijbehorende schaakbord.Schoenen vlogen door de eetzaal en ook de slippers werden uitgeschopt om maar zo snel mogelijk naar het bord te rennen. Vooral de lopers en de dames vlogen van de ene kant van het bord naar de andere kant. Soms werd gekozen om eerst het stuk te slaan dat de eigen koning aanviel in plaats van gewoon zelf de partij te claimen. Bij Scream duurde het drie zetten voor Daan ook even naar de stukken van de tegenstander keek en de partij zo kon claimen. 

 Na vijf rondes kwam er een duidelijke winnaar naar voren. Dit waren wederom “The death body hunters”.  

Het is voor kinderen (en smurfen) natuurlijk niet leuk om iets in het huishouden te doen. Afwassen, afdrogen, wc’s poetsen, enz. Daar hebben de smurfen echter iets op gevonden. Ze krijgen het jaar op jaar weer voor elkaar dat de kinderen met een glimlach op hun gezicht staan te afdrogen en zelfs met een wc borstel in de hand staan (en staan te plee bekken :)).

Wilt u deze CD’s ook in uw bezit krijgen neem dan contact op met Brillie ;)!

• Vivian: Mam, pap, Maurice en de hele familie
• Mathijs, Daan, Rob, Rutger, Casper, Carl: Hoi Wessel, Patrick, Nick!, Stef, Vera. Als eerste willen we zeggen dat er geen kast is, daartegenover is er wel een luik van de slaapzaal naar de keuken. Thalia zegt dat ze verkering heeft met Nick Schmitz: liefde is gek! Komen jullie een keertje langs? De ballen!
• De smurfen: Alle ex smurfen: het is zelfs gezellig zonder jullie, wees maar niet bang.
• Casper: Hoi, het is hier kei leuk! Het team van Arno ftw! Doi!
• Marcel: Haai mam, pap, Lisa, het is hier kei gaaf en het gaat goed en met jullie? PS: slaap bij de kleine.
• Rutger: Lian, mam, pap, broers en de rest. Het is hier heel leuk.
• Lennaert: Pap en mam: het is hier te gek.
• Marcel: Mam, pap, Lisa: stuur nog een kaart en het gaat goed met jullie… met mij wel. Ben niet moe.
• Thalia: Hallo daar, Hier is het te gek!
• Mathijs, Rob, Daan, ‘Chrisy’, Rutger: Hoi Wessel enz. Het was heel erg leuk dat jullie langs zijn geweest, maar wij hebben geen geld voor een buskaartje voor jullie, dus jullie kunnen vrijdag niet langskomen! Trouwens het is ons kamp!
• Groeten aan Marcel van alle kempenkampers. Word maar snel beter!
• Smurfin: aan de familie Noten.
• Klungel: aan mijn lieve broertje Jos en Excalibur.
• Thalia: Heey Nick, Ik mis je heel erg. Hopelijk zie ik je gauw weer.
• Roel: Pap en Mam het is hier erg leuk maar ik mis jullie wel.
• hoi mama, wil je een kaart van babet sturen. Groeten Martien
• Lennaert: mam het is en blijft leuk.
• Thalia: Nou Nick over kapotte pezen gesproken… Na het smokkelspel zijn zo’n beetje alle spieren in mijn benen gekneusd… 🙁 Zonder jullie is het wel leuk hoor maar toch ook anders en maybe wel een beetje saai. xxx me
• Rob: Leuke tocht gehad? Geen lekke banden?
• Arno: aan de schatten op A271 (helaas dit keer geen chocolade)

Ondanks dat het thema griezels en monsters is, schrokken zelfs de smurfjes toch heel erg: onverwacht bezoek. Maar wie waren het dan? Tja dat konden we zo ook niet zien, aangezien het oud-kampkinderen (Vera, Nick, Stef, Wessel) bleken te zijn die het ‘Kamp der Levenden’ hadden verlaten. Als spoken bleken zij de weg weer terug te vinden, om voor de laatste maal op kamp te verschijnen.

De geplande waterspellen krijgen met al de regen tijdens de lunch een hele andere invullen. In de bossen blijkt het nog redelijk droog te zijn. Tot vreugd van de kinderen gaan we levend stratego spelen. De groepen in twee grote groepen: team rood met de groepen: “Het team van Arno”, “Scream” en “De schakende skeletten” tegen de andere drie groepen. Er komen veel kinderen happy met 1 of 2 kaarten van de tegenstander terug bij de startpost. Natuurlijk helemaal blij dat ze weer wat “vriendjes” kaarten afhandig hebben kunnen maken. Al volgt dit wel snel met de vraag of ze een nieuw kaartje mogen, aangezien ze het kind met de hogere kaar echt niet meer konden ontkomen. Elke ronde is er een en soms zelfs twee kinderen zoek in het bos. Het is de vlag met eventueel zijn bewaker die zich goed en diep onder de struiken hebben verstopt.

In de laatste ronde had Martien van den Broek daar echter andere ideeen over. Hij lag als vlag zijnde enkele meters van het thuiskamp prinsheerlijk op een boomstam van het zonnetje te genieten. Werkelijk iedereen is er langs gelopen, we vragen ons zelfs of de vlag van de tegenstander zijn stevige vestiging niet heeft te verlaten om te gaan zoeken naar de vijandelijke vlag. Uiteindelijk is de strijd tussen de groepen onbeslist gebleven: 2-2.  

’s Ochtends na de dropping.Martien: “De dropping willen we het liefst vergeten. Het minpunt was verkeerd lopen.”Daan vond het een heel leuke dropping die was uitgezet, maar ook hij: “Het was helemaal niet te ver, als je maar niet drie keer omloopt.”Marcel (met zijn hoofd op tafel): “Ik ben moe.”Daan: “Zelfde.”En ten slotte Hendrie terwijl hij zich uitrekt: ”Grlwhah.”Martien, als hem gevraagd wordt waarom hij bang was in het donker: “Ik was niet bang voor het donker, maar voor Dichtsmurf.”Clemence vond vooral het kampvuur na afloop van de dropping leuk: “Met lekkere marshmellows. Ik heb er ook nog van mijn broer gekregen.”Iedereen is het eens: ondanks de vermoeidheid na de dropping toch een heel leuk kamp.

Deze ochtend zijn de kinderen een spookhuis binnengelopen om een potjes te schaken. Niet alleen het huis zit vol met griezels, maar ook met het schaakbord is iets vreemd. Er dwalen behoorlijk wat vreemde wezens over het bord. Wat begint als een normaal potje schaak verandert al snel door enkele opdrachten in een grote nachtmerrie. Sta je net goed, verandert je tegenstander in een boze reus wiens maaltijd niet kan bekoren; dus je toren is verloren! Het spel levert veel blije en minder blije gezichten en een minuut later is het vaak net andersom. De muren van de kamers komen op de kinderen af, kamers beginnen te draaien of het laatst draait het hele spookhuis. In elke kamer een ander spook of griezel. Drakula en de weerwolf komen ook nog langs. Het ene kind heeft geluk de andere vette pech om vervolgens toch met de volle winst er vandoor te gaan. Zo komen de “The death’s body hunters” en “de schakende skeletten” met een dosis geluk en een “sterk” schaakoptreden op een gezamelijke eerste plaats.

Dit is het verslag van de Horrorkids: Marc Montree, Jan-Willem Gorter, Olivier van Duuren, Tom Weijtens en Wendy van der Linden. Onze opmerkingen:

• We hebben gisteren het eerste schaaktoernooi gespeeld. Wij zijn laatste geworden. We schrijven dit als eerste zodat het verslag alleen maar beter kan worden.
• Op zondag hebben we in de natuur midgetgolfbanen gemaakt.
• Tom Weijtens heeft in de sloot gestaan. Waarom? Hij had zelf de softbal in de sloot geslagen, dus hij nam zijn verantwoordelijkheid.
• We hebben op zondagmiddag vierpersonenschaak gespeeld. Er werden allerlei complotten tegen ons gesmeed.
• Een aantal kinderen zijn vanmiddag naar de Jumbo geweest voor chips.
• De macaroni was heerlijk… groen! De smaak was heel apart… Er dreigt een tekort aan BAH-bonnen.

Wendy van der Linden: Deze middag zijn een paar kinderen naar een concert geweest van Djumbo en Chipz. Dit was erg gezellig en duurde ongeveer een uur. Er gingen vier smurfen mee: Brilsmurf, Lolsmurf, Boerensmurf en Knutselsmurf. Dit concert werd gehouden omdat de bewoners van Geldrop niet geklaagd hadden over de problemen met het leggen van de kabels van ons Brabant net.

Enkele kinderen (de echte fans!) en een paar smurfen wilden wel eens wat anders dan de herrie uit de computer (of soms nog erger: de mond) van Muzieksmurf. Gelukkig was er zondag aan het einde van de middag een optreden van Djumbo en Chipz in buurdorp Geldrop.Dus gingen drie volle auto’s naar het concert. De wat oudere jongens stonden eerst wat keurend rond te kijken, maar later begonnen de benen te bewegen en gingen de armen in de lucht. De jongedames Karen, Joyce en Clemence stonden zelfs helemaal vooraan het podium (door de hulp van Gregory) te dansen. En de aanwezige smurfjes? Dichtsmurf had ze gelukkig wat inspiratie meegegeven… en swingend en zingend genoten ze van de sfeer. Het zal niet verbazen als Djumbo of Chipz vrijdagavond nog eens in Mierlo opduiken!Helaas geen foto’s van het festijn voor op de website. Brillie wil zijn gsm maar niet afgeven.

Hoewel de weersverwachtingen nog steeds 70% kans op regen zijn, hadden we een 100% prachtige ochtend. Oftewel lekker zonnetje, fris briesje en een stralend humeur (groeten aan Mopper). Tijd dus om de beschutting van de bomen op te zoeken (:)) en een heerlijk potje te gaan midgetgolfen.    Dus de smurfen met al die kinderen de bossen in, maar daar aangekomen vonden wij geen midgetgolfbanen: OEPS! KLUNGEL!!! Wel had Dichtsmurf zijn zolder geplunderd en had weer van alles bij zich: stenen, hout, pilonnen, plastic buisjes, enz. Alle groepjes gingen driftig aan de slag om de meest creatieve, moeilijke en keurig afgewerkte banen te maken.    

Na ongeveer een uurtje bouwen werden deze banen aan de ultieme test onderworpen: kan je er een hole-in-one slaan? Het antwoord luidt: Nee! Hoewel ze er allemaal prachtig uitzagen en er obstakels inzaten waar menig midgetgolfprofessional jaloers op zou zijn, waren ze behoorlijk moeilijk. Niettemin wisten onze top golfers er mooie scores van te maken. 

 Voor de stand van de groepjes betekent dit het volgende: 

Om aan het begin van het kamp maar eens te bepalen wie de beste is, was het grote schaaktoernooi van het Kempenkamp. Er volgde vele zware partijen, met bloed, zweet en tranen. Nou ja, bloed, er keek wel eens iemand wat pijnlijk wanneer hij een stuk kwijt raakte. En zweet, je zag af en toe wel kinderen erg gespannen kijken en een beetje rood aan lopen, maar zweet… nee, dat was het ook weer niet. Tranen waren er eigenlijk ook alleen maar voor Smurfje (de willekeurige smurf), als deze weer eens een partij verloor.  

De resultaten van het toernooi zijn als volgt: 

 Voor de stand van de groepjes betekent dit het volgende: 

Op het eind van de avond probeerde Baby onze Klungel jaloers te maken door te laten zien dat hij wel gestudeerd heeft. 

Na de aankomst werd het voor de kinderen toch ook wel tijd om elkaar te leren kennen. Niet alleen de namen werden uitgewisseld, maar ook wilden we weten of ze nog broertjes en zusjes hadden, waar ze bang voor waren en natuurlijk hun lievelingsdier: 

 Na dit verhoor werden de kinderen eens gevraagd heel onschuldig met een bolletje touw over te gooien naar degene van wie ze de naam noemde. Na enige tijd was dit een behoorlijk web geworden… 

 En uiteindelijk was dit web zelfs sterk en groot genoeg om de voetbal van Potige hoog te houden… 

De groepjes zijn als volgt geworden:

Hoewel de aankomst om 14.30 gepland stond, waren eigenlijk alle kinderen om 14.00 al op de blokhut aanwezig. Daar werden de ouders onthaald met gesneden cake en koffie (dezelfde sterkte als hoe de leiding deze op kamp drinkt). Voor de kinderen was er de welbekende slappe ranja en wat overheerlijke spekjes. De kinderen konden een plekje uitzoeken in hun slaapkamer waarna, na vele tranen (achum) van de kinderen vertrokken de ouders weer huiswaarts en konden de kinderen zich weer volop uitleven met de voetballen, frisbees en vele andere spelletjes.

Na enige tijd klonk toen het allereerste fluitje en kon er worden begonnen met het eerste spel, namelijk het kennismakingsspel.

Gisteravond hebben de smurfen de laatste vergadering gehad en alles staat klaar, is klaar om er weer een prachtig kamp van te maken. En zaterdag is het dan zo ver, de smurfenhesjes worden aangetrokken en we kunnen beginnen. Er zijn weer veel leuke spelletjes bedacht. Ook hebben we dit jaar mooi weer besteld (actiepuntje).

 Maar zijn jullie er ook klaar voor? Zijn de slaapzakken alweer van zolder gehaald en tassen alweer bijna gepakt?

 De thuisblijvers zullen we tijdens het kamp in ieder geval ook dit jaar weer op de hoogte houden van wat we allemaal gedaan hebben. Er zullen zoals elk jaar weer mooie stukjes geschreven worden, die op de website zullen komen. Ook zullen we proberen zoveel mogelijk foto’s te plaatsen, zodat ook jullie niks hoeven te missen.

 We hebben er in ieder geval weer erg veel zin in! Tot zaterdag allemaal!