Hier volgt de tekst van het bekende dat-komt-nooit-meer-teruglied dat dit jaar door bril- en dichtsmurf gezongen werd.

Het is weer vrijdag het kamp is voorbij

Dat komt nooit meer terug

Ik ben niet verdrietig, ik ben niet echt blij

Dat komt nooit meer terug

Dit jaar was zeer legendarisch,

Alle verhalen verteld

Hutten verdeeld, je komt er niet in

Dat komt nooit meer terug

Vampier’n in het bos, wie wilt er hulp

Dat komt nooit meer terug

Camera flitst, vampier wil hulp

Dat komt nooit meer terug

Ze vinden de naam teveel moeite,

Smurfen zijn dan ook lui

Team 1 it is, groep ontevree

Dat komt nooit meer terug

Schaken in teams, vier man één bord

Dat komt nooit meer terug

T ruilspel begint, kindren op pad

Dat komt nooit meer terug

We hadden dit jaar ook cluedo

Mopper die had het gedaan

Schild is kapot, natuur uit balans

Dat komt nooit meer terug.

Roeispaan gejat, Njord gaat op zoek

Dat komt nooit meer terug

Goedkoop verkocht, aan maffiabaas

Dat komt nooit meer terug

Stukken verdwenen van ’t schaakbord,

Eerst op a-acht,

Daarna op a-één,

Dat komt nooit meer terug

Smurfjes in Helmond, eens en nooit meer,

Dat komt nooit meer terug,

Meiden met bril, Olesj een baas,

Zien we nooit meer terug

Spullen snel pakken na ’t zwemmen,

Onweer en regen op komst

Vliegensvlug weg, Gelukkig niet nat,

Dat komt nooit meer terug

Zwemmen bij meer, daar was een wesp,

Dat komt nooit meer terug,

Amber is stoer, maar hand is wel groot,

Dat komt nooit meer terug

Smokkelspel ging nu eens anders,

Kinderen die tikten ook,

Merlijn een knuppel, helemaal blij,

Zien we nooit meer terug

Eén wespennest, drie man gaan neer,

Dat komt nooit meer terug. (hopelijk)

Meer dieren op kamp, daar is een hond!

Dat komt nooit meer terug

Lomansjes waren er velen,

Zusjes allang doei gezegd,

Nu ook de tweeling, houdoe en tot ziens,

Zien we nooit meer terug

Bruin brood was op, Brillie niet blij,

Dat komt nooit meer terug,

Mopper wil wit, oorlog begint,

Dat komt nooit meer terug

Xander die was geen groep oudste,

Helemaal prima zegt hij,

Michael heeft werk, ik heb mijn rust,

Zien we nooit meer terug

Als altijd weer friet, maar mopper die bakt,

Dat komt nooit meer terug,

Kosten bespaard, twee snacks pp,

Dat komt nooit meer terug

Poker was dit jaar wel lastig,

’t was geen mega winst meer,

Kevin speelt vals, boete betaald,

Dat komt nooit meer terug

Dirk groep oudste, Iris op schoot,

Zien we nooit meer terug,

Nog wel één probleem, zijn taalgebruik,

Zien we nooit meer terug

Timo die was nog geen vijftien,

Hij mocht dus zeven keer mee,

Zondag wel jarig, gefeliciteerd,

Zien we nooit meer terug

Toekans zijn potig, Potige blij,

Dat komt nooit meer terug

Bingo of schaken, wat is het nou,

Dat komt nooit meer terug

Vierkantjes en een balletje,

Dat vonden de kindren heel leuk,

Die was op de lijn, Potige uit!

Dat komt nooit meer terug

Spinazie voor Guus, eet het niet op,

Zien we nooit meer terug,

Vier kilometer, niet eens op de fiets,

Zien we nooit meer terug

Schaaktoernooi g’wonnen door Mika,

Iedereen had het verwacht,

Maar zes man tweede, dat is iets nieuws,

Dat komt nooit meer terug

Sportief was het ook, trampoline erbij,

Dat komt nooit meer terug,

’s Morgens muziek, vroeg gymnastiek,

Dat komt nooit meer terug

Dit jaar misten twee smurfen,

Muziek, waar ging jij heen,

Baby ook weg, boeruh wel hier?

Dat komt nooit meer terug

Pannekoeken bakken, beetje te dik

Dat komt nooit meer terug

Maakte niet uit, Michael had acht

Zien we nooit meer terug

Strakjes hebben we stukjes

Opdrachten zijn er genoeg

Kleren gaan uit, rennen dan maar

Dat komt nooit meer terug

Playlist gemaakt, nu al te oud

Dat komt nooit meer terug

Succes Muziek, tot volgend jaar

Dat komt nooit meer terug

Dit jaar geen waterspellen

Toch had Guus een plan

Dicht die werd nat, kindren blij

Zien we nooit meer terug

Dit was ons kamp, we zeggen houdoe,

Dat komt nooit meer terug

Ons gedicht en gezeur, jullie zijn het nu moe

Dat komt nooit meer terug

Jullie hebben naar ons geluisterd

Wij vonden jullie heel lief (nee echt)

Als we nu zeggen, het was eens maar nooit weer

Komt het nooit meer terug

Toen vrijdagavond het kamp weer bijna voorbij was, volgde zoals elk jaar weer de bonte avond. Net als andere jaren konden alle kinderen en smurfen stukjes instuderen om deze avond op te voeren. Het grootste gedeelte van de kinderen stond bij een of meer van de stukjes ingeschreven.

Gwen, Selma en Amber beten het spits af met een komisch stukje waarin zij de verschillende smurfen na deden. Zo werden onder andere een jonge ruimte smurf, muzieksmurf, hippesmurf en smulsmurf nagedaan.

Een aantal van de jongens hadden knutselsmurf en lolsmurf gestrikt om mee te zingen met ‘Iedereen kan toveren’ van K3. Lolsmurf had echter niet mee geoefend, dus de jongens zagen hun kans schoon en zorgde ervoor dat hij niet op de hoogte was van het dansje dat ze zouden doen in de hoop hem voor schut te zetten. Lolsmurf had echter zelf ook nog een grapje op de tekst in gedachte tijdens het laatste refrein.

Ook dichtsmurf en potigesmurf hadden een liedje uitgekozen om te zingen: ‘You’re the one that I want’ van Grease. Natuurlijk is dit niet heel makkelijk om te zingen na een week kamp, maar ze hebben een goede poging gedaan.

Jannes, Valentijn, Marius, Tomek, Rens, Jelte en smulsmurf probeerden na aanleiding van levend cluedo uit te vinden wie Njords roeispaan had gestolen. Wat volgde was een leuk verhaal hoe de roeispaan via via bij de mafia terecht was gekomen en hoe de politie hem daar terug vond. Uiteindelijk kon de legendarische roeispaan terug gegeven worden aan Njord. Hier was Njord natuurlijk erg blij mee.

Daarna volgde het jaarlijkse Dat-komt-nooit-meer-teruglied. Dit maal gezongen door dichtsmurf en brilsmurf. Natuurlijk viel iedereen die nog stem over had met volle overgave bij. De tekst is hier te vinden.

Als laatste gingen 13 jongens in hun onderbroek rondjes rennen rond de blokhut. Zij hadden namelijk lolsmurf zo gek gekregen om te beloven dat als ze 10 man meekregen, dat hij een half uur lang verhalen zou gaan vertellen op de oudste slaapzaal. Omdat ze dit makkelijk hadden gehaald, ging de slaapzaal dus nóg later slapen dan dat ze normaal deden.

Nadat alle stukjes waren opgevoerd volgende een gezellig avond met onder andere schaken, dansen en spelletjes spelen.

Een week Kempenkamp zou geen Kempenkamp zijn zonder levend stratego. De groepjes werden samengevoegd in twee teams. Het doel was het veroveren van de vlag van het andere team. De vlaggen (theedoeken) werden op creatieve plaatsen verstopt. Zo had het ene team de vlag ín een boom verstopt, terwijl het andere team ging voor de tactiek ‘hide in plain sight’: ze hingen hun vlag tussen de andere theedoeken aan de waslijn. Sommige kinderen zoals Olesj en Casper hebben fanatiek de aanval ingezet en zijn gaan zoeken naar de vlag van de tegenpartij. Andere kinderen namen juist een verdedigende positie in. Op die manier ontstond een spannende en hevige strijd, waaruit uiteindelijk de Potige Toekans en The Legends als winnaar uitkwamen.

Lief dagboek,

Voor dat ik begin, wil ik aan jullie allemaal vragen om te reageren en niet zomaar iets reageren, maar iets wat het leukste was. Bijvoorbeeld: leukste dag, leukste stukje, leukste dagboek, leukste smurf, leukste spel, lekkerste eten, leukste verhaal, leukste kampkrant, je bedenkt het maar of je doet ze allemaal. Niet alleen om de mooie herinneringen te herhalen, maar ook dat ik weet hoeveel mensen dit lezen. Overleg ook met de kinderen die meegingen, hebben ze vast nog wat leuks te vertellen!

Maar in ieder geval, de vrijdag. Nadat ik wakker was gemaakt het niet alleen belangrijk om het ontbijt voor te bereiden, maar ook om ruimtesmurf in het berenpak te krijgen. Ze zag hier namelijk heel erg tegenop, maar het is nou eenmaal traditie dat elke nieuwe smurf in het bananenpak gaat. Het bananenpak is echter een paar jaar geleden weggegooid en deze is vervangen door kampbeer Bob. Dus ruimtesmurf moest eraan geloven en deed het pak aan. Daarna konden we de kinderen wakker gaan maken, dus zorgden we voor muziek en stuurde haar naar de verschillende slaapzalen. Kevin was echter al wakker en ging voorop om de deuren te openen. Bij de meiden slaapzaal en de jongste slaapzaal was dit geen probleem, maar bij de oudste stonden de kinderen met kussens de smurfen op te wachten. Dus werd Kevin door zijn eigen vrienden plat geslagen. (Mijn geheugen is niet feilloos, dit verhaal kan ook horen bij het moment dat smul in het berenpak ging.)

Nadat de kinderen zich hadden aangekleed, werden ze naar buiten gestuurd voordat ze aan hun ontbijt mochten beginnen. Mopper en pottige hadden namelijk een ochtend gymnastiek sessie voor hen in petto. Op vrolijke muziek werd vrolijk gesprongen, gezwaaid en gerend. Uiteindelijk mochten de kinderen (en smurfen) na een afsluitend rondje om de blokhut eindelijk beginnen aan hun ontbijt. Het bruin brood was echter nog steeds schaars, dus de kinderen werden gedwongen om ook wit brood te eten. Hoewel sommige hier geen probleem mee hadden, waren er een aantal die hier niet vrolijk van werden.

Na het ontbijt volgde meteen het schaaktoernooitje. Hier heb ik vrijwel niks van meegekregen omdat ik erg vermoeid was van donderdag en dus flink had geslapen. Maar Mika had gewonnen en hoewel dat wel verwacht was, slaagde hij er ook in om geen enkele misstap te maken en daardoor alles te winnen. Ondertussen waren de smurfen druk bezig met het maken van het ‘dat-komt-nooit-meer-terug-lied’. Dat roept vragen op als: wat hebben we dinsdag gedaan, heeft iemand een anekdote over spel x, weet iemand iets leuks over 14-jarige y, hoe rijm ik dit en hoe kan ik dit passen en het juiste ritme.

We waren al een paar dagen bezig de kinderen voor te houden dat we dit jaar geen pannenkoeken gingen eten, maar nadat we na het schaken stroop en poedersuiker op de tafels zetten, konden we er niet meer omheen. Net als elk jaar gingen we weer alle kinderen douchen om ze daarna pannenkoeken te voeren. Deze werden dit jaar gebakken door dicht en mopper, potige was verantwoordelijk voor het maken van het beslag. Ik en smurfin zorgden voor het uitserveren. Smurfin bleek erg oplettend en bood iedereen met een leeg bord meteen een pannenkoek aan. ‘Geen honger meer? Dan mag je daar je bord neerzetten, bestek mag in de bak ernaast en je bekertje mag op de stapel. Lolsmurf, wil jij het volgende groepje roepen.’ Voor onze spinazie-vrezende Guus werd een pannenkoek met spinazie gebakken. Nadat hij gruwelend een stukje had geproefd, had ik deze op suggestie van klungel met wat ketchup en kaas opgegeten. Best lekker eigenlijk.

Na de lunch volgde het spel dat volgde het spel dat tegelijk geliefd en gehaat wordt: levend stratego. Tijdens dit spel heb ik met klungel schoongemaakt, zelfs geluncht en geholpen met het lied. Daardoor heb ik ook dit spel niet goed meegekregen. Een ronde liep ik echter wel rond. Al snel kwam ik er achter dat de ene ploeg de locatie van de vlag al had ontdekt. Ze hadden echter een probleem: een letterlijke muur aan verdedigers. Ik had een suggestie voor een tactiek die al door Alexander de Grote werd gebruikt: een driehoeksformatie. Dit is in dit geval helemaal niet zo effectief als voor onze bekende Alex, maar de kinderen vonden het geweldig en in een massa-aanval die in een driehoek begon (niet eindigde, de mooie vorm was halverwege het veld al verloren) werd de vlag door Kevin meegepakt.

Als avondeten werden de restjes friet en snacks opgebakken. De restjes waren genoeg omdat de kinderen afgeladen waren door de pannenkoeken. Daarna begon het voorbereiden van de bonte avond. Voor mij betekende dit vooral dat ik voor de eerste keer ging kijken naar het nummer dat ik mee zou gaan zingen: ‘iedereen kan toveren’. Mijn andere taak was het spelen als geluidsman, iets wat klungel maar al te graag overnam zodat ik toch kon gaan zingen. Het nadeel van geluidsman spelen is dat ik nogal afgezonderd stond, daardoor viel ik op voor de oudere die tegenover mij zaten. Ze zagen dus en moesten lachen om elke keer dat ik aan mijn neus zat omdat ik jeuk had. Jongens, mag ik een beetje privacy. Alle stukjes zijn gefilmd en zullen dus ook waarschijnlijk op de site komen. Met goed geluid dus.

Na de stukjes gingen een heel aantal jongens in onderbroek rondjes om de blokhut rennen. Ik had namelijk Guus en Timo beloofd dat als ze 10 man zo ver kregen, dat ik een half uur lang verhalen zou blijven vertellen als zij naar bed gingen. Daar was het tijd voor de mooie avond waarop we het kamp echt afsloten. Door te schaken, te bughousen, te dansen en met elkaar gezellig te praten maken we er altijd een onvergetelijke avond van. Jongens en meiden, ik heb genoten van deze avond, ik hoop jullie ook.

Daarna moest ik mijn belofte waar maken. Dat lukte mij prima, maar 80% van mijn publiek, waarvoor ik Emily ook had uit genodigd, was al in slaap gevallen. Volgens hebben de kinderen wat ze mee hebben gekregen wel prachtig gevonden. Daarom ben ik dus tegelijkertijd een vreselijke verteller die niet kan voorkomen dat zijn publiek in slaap valt, maar ook een goede verteller die zijn publiek vermaakt. Ik heb het vermoeden dat, hoewel ik bijna drie kwartier heb verteld, het toch positief was voor hoeveel slaap ze hebben gekregen. Anders gingen ze er sowieso een zooitje van maken, waar ze alleen maar meer energie van zouden krijgen om elkaar langer wakker te houden. Maar doordat ze iets rustigs deden, konden er al veel in slaap vallen en hebben ook de paar wakker blijvers volgens mij besloten om toch maar te gaan slapen.

Over vandaag heb ik eigenlijk niet zoveel te vertellen. Ik moest vroeg opstaan, hard door werken en nadat ik thuis kwam moest ik al weer snel door naar de Ardennen. Daarom wil ik dit stukje gebruiken om jullie allemaal te bedanken voor een prachtig kamp. Daarnaast wil ik tegen een aantal kinderen nog wat zeggen:

Merlijn: waarom denk je dat je wel in mij zou mogen klimmen, als dat niet in bomen mag?
Iris: sorry dat ik je Selma noemde, bedankt voor de knuffels.
Michael: hoe is het weer daarboven?
Timo: gefeliciteerd met je verjaardag.
Jannes: goed gedaan met bughouse man!
Guus: meer verhalen is meer beter.
Emily: ben ik nou voor jou de leukste of de stomste smurf, ik snap het niet meer.
Amber: jij bent sowieso een van de stoerste mensen op kamp, in ieder geval stoerder dan potige.
Jonne: schiet eens op!
Dirk: je mag best wat zachter praten.
Mika: is een toernooitje nog leuk als je alles wint?
Kevin: stiekem ben je gewoon een lieve jongen.
Sebastiaan: kijk uit, modder is gevaarlijk.
Valentijn: ik kijk er naar uit om volgend jaar nog harder ingemaakt te worden, we hadden een leuke pot gisteravond.

Jongens en meisjes dat was het dan, vergeet geen reactie achter te laten. Nogmaals bedankt voor een geweldig kamp.

De hele week hebben we weer vele spellen gespeeld waarmee punten verdiend konden worden. Het groepje dat dit kamp het beste heeft gescoord zijn The Legends bestaande uit Olesj, Dion, Emily, Tomek en Valentijn. Bij maar liefst 9 van de 15 spellen haalden zij de maximale score van 10 punten!

In dit spel waren de kinderen de ridders van koning Arthur. In een wilde strijd van telkens twee groepjes tegen elkaar werden verschillende scenario’s uitgespeeld. Ieder kind had een leven dat gesymboliseerd werd met een lintje. Bij Bescherm de Koning moesten de ridders hun eigen koning (het jongste groepslid) beschermen, terwijl ze ondertussen proberen de koning van het andere groepje te verslaan. Op een gegeven moment was Jannes alleen over als koning van zijn team tegen Michael en Casper. Van zijn snelle en slimme bewegingen was iedereen onder de indruk. Bij Slagveld was het oorlog: het team dat alle ridders van het andere team heeft uitgeschakeld wint. Vooral Iris was een ster hierin. Ze schakelde iedereen uit, inclusief kinderen die veel groter én ouder zijn. In het laatste spel moesten kinderen de kroon terug naar koning Arthur brengen. Een team in de verdediging, een in de aanval. Hier bleek Arthur ver weg te zijn, maar toch zijn er in totaal drie groepjes geweest die Arthur bereikt hadden.

De vrijdagochtend was gereserveerd voor het officiële Kempenkamptoernooi. Voor de eerste keer op kamp werd er ‘gewoon’ geschaakt. We speelden met klok met een speeltempo van 8 minuten. We begonnen met 3 digitale klokken, waarvan er 2 tijdens de partijen zomaar uitvielen. De robuuste houten Garde-klokken hielden wel stand. Door de strakke planning van Hippe slaagden we erin om 7 ronden af te werken. Afgetekende winnaar werd, zoals door iedereen wel verwacht, Mika, die geen twijfel liet bestaan en gewoon al zijn partijen won. Hij werd gevolgd door een klein peloton van 6 kinderen die 5 punten scoorden.

Ook dit jaar hebben we het smokkelspel gespeeld. De kinderen moesten een handelaar overvallen, net als robin hood, en vervolgens naar het arme dorp terugkeren om het snoepje af te leveren. Onderweg stonden er natuurlijk smurfen met knuppels op de kinderen te wachten. Zodra een kind was getikt, moest hij zijn snoepje opeten en kreeg hij geen punten. Toen eenmaal het fluitsignaal was gegeven om te beginnen met het spel werden in korte tijd ruimte en brillie gestoken door wespen. De eindpost bleek recht naast een wespennest te zitten! We hebben gelijk de eindpost verplaatst, maar tijdens het verplaatsen werd ook Chris nog gestoken. Bij de nieuwe eindpost aangekomen, begon het spel op nieuw. Vooral Tomek en Marius waren topscoorders met 11 punten in slechts drie kwartier. Helaas gebeurde er op het eind van het spel nog een ongeluk: Smullie had zijn enkel verzwikt en kon niet meer verder rennen. Aan het eind van het spel was wel duidelijk welk groepje gewonnen had. De legends stonden ver voor en hadden allemaal meer dan 5 punten gescoord.

Lief dagboek,

Het wakker worden was voor mij meteen verwarrend omdat ik op dat moment nog aan het dromen was. Dus pas de tweede keer dat mopper mij een tik gaf herinnerde ik  me dat ik wakker moest worden. Hoewel het dekken van de tafel soepel verliep, bleek de boter bijna op te zijn. Dat wil zeggen dat de nog aanwezige boterpotten een veel gewild goed waren. Voor de smurfen betekende dit veel lopen en voor de kinderen extra wachten.

Bij een goed ontbijt hoort natuurlijk ook een goed toneelstukje. Dit keer had brillie het voor ons voorbereid. Hoewel het een erg grappig was om naar te kijken, was de humor erg droog. Bovendien mocht ik Kleine Jan spelen en met knuppels op pottige slaan, dus ik was helemaal tevreden.

Toen mocht ik een van mijn spellen voorbereiden: bughouse. Borden, stukken, klokken, smurfjes, indeling: alles moet van tevoren klaar gezet worden. De kinderen waren zoals verwacht erg enthousiast. Hoewel sommige aan het klagen waren over de indeling, vond het grootste gedeelte het erg leuk. De hoogte en dieptepunten zijn beschreven in het stukje dat ik daar over heb geschreven. Smulsmurf schaakte vrolijk mee omdat we met 31 man zijn en we dan mooi aanvullen tot een veelvoud van 4. Het organiseren was ook leuk. Indeling omroepen, tegen de tijd dat ik daar mee klaar was waren de eerste al klaar, dus kon ik al de eerste uitslagen opschrijven. Uitslagen invoeren, indeling uitprinten en alles begint weer opnieuw. Daarnaast is het oplossingen bedenken voor onverwachte situaties zoals kinderen die niet meer kunnen schaken altijd een leuke uitdaging. Naderhand is het bedenken van de uiteindelijke score is ook interessant door de net genoemde oplossingen. Gelukkig zullen de kinderen nooit achter de einduitslag komen, dus zal ik ook nooit protest horen.

Bij de lunch dreigde het bruin brood schaars te worden (boter was inmiddels aangevuld) dus was ik een relletje met brilsmurf begonnen. Brilsmurf heeft namelijk een aantal ‘regels’, bijvoorbeeld “kersenjam is de lekkerste jam die er is” en “bruin brood is VEEL lekkerder dan wit brood”. En ik riep, samen met mijn tafel de grove leugen “wit brood is VEEL lekkerder dan bruin brood”. Waarop brillie natuurlijk wat boegeroep opgang bracht. Ik deed dit in de hoop dat de kinderen wat meer wit brood gingen eten, want had alleen wit brood gegeten uit angst dat de kinderen zo geen keuze meer hadden.

Na de lunch kwam het altijd favoriete spel: smokkelspel. Dit is niet alleen bij de kinderen populair, maar ook bij de smurfen. Met knuppels slaan is namelijk altijd leuk, mits de knuppels piepen. Helaas moest ik al snel weg om te assisteren met de vele wespensteken. Dus ik heb heel weinig meegekregen en veel op en neer gerend.

Het avondeten was nóg lekkerder dan normaal en mopper had zelfs cassave chips gekocht, dus zelfs ik als vegetariër kon genieten van iets wat op kroepoek lijkt. Daarnaast mocht ik helpen met opscheppen en naast het overduidelijke opscheppen moet je ook goed opletten op alle allergieën. O, je moet helaas ook extra lang wachten tot je kan eten. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat het pijnlijk is als je honger hebt en dan eerst de kinderen een tweede keer moet opscheppen terwijl je eten achter je staat te wachten voordat je mag eten.

’s Avonds hadden we weer een spel dat mede door mij georganiseerd was. Hoewel de kans erg aanwezig was dat kinderen te enthousiast zouden worden en overstuur raken, boos worden op elkaar en gewoon zouden gaan vinden dat het oneerlijk was, vond het grootste deel het toch leuk om te spelen. Een aantal wilden zelfs nadat het spel was afgelopen nog een vriendschappelijke ronden spelen.

Maar nu ga ik eerst wat mythes doorlezen om morgen te vertellen en daarna slapen.

Elk kamp wordt wel een behoorlijke hoeveelheid bughouse gespeeld. Vaak is deze schaakvariant zelfs populairder dan het ‘standaard’ schaken. Het is echter járen geleden dat we een officieel bughouse toernooi hebben gehouden, maar vandaag was het weer zo ver. Toen de kinderen doorhadden wat we gingen doen, gingen er een aantal flink door het lint.
Tijdens het toernooitje waren er natuurlijk een aantal hoogtepunten en dieptepunten. Zo was Thomas bijvoorbeeld één seconde te laat met mat te zetten, maar was dus helaas al zijn teamgenoot mat gezet. Daardoor had hij alsnog verloren. Ook moesten we Mika en smulsmurf uit elkaar halen, omdat die drie keer achter elkaar met elkaar ingedeeld werden. Ook Olesj en Gwen werden vaak samen ingedeeld. Dit was echter een minder groot probleem omdat zij niet een onverslaanbaar duo waren. Uiteindelijk was Jannes door een combinatie van geluk en kennis van het spel ongeslagen.
De laatste ronde gingen de kampioenen Mika en Jannes op tegen moppersmurf en pottigesmurf. Na een spannende pot bleken Jannes en Mika toch te sterk voor het smurfen duo.

Odysseus deed jaren lang over zijn tocht naar huis na de god van de zee beledigd te hebben. Ook de kinderen moesten hun weg naar huis zelf terugvinden tijdens de dropping, maar hebben daar gelukkig geen jaren over gedaan. De jongsten werden niet zo ver van de blokhut gedropt en wisten vrij vlot de weg terug te vinden, al voordat de oudsten vertrokken waren! De tweede groep kwam erachter dat je met drie keer links toch echt weer op je beginpunt terugkomt… De derde en vierde groep waren vrij vlot weer terug zonder veel omwegen, en de oudsten wisten ook rond middernacht weer terug op de blokhut te komen na een ommetje via Gerwen. Al vonden sommigen dat dat nog niet laat genoeg was, en dat ze eigenlijk verder gedropt hadden moeten worden…

Ondertussen hadden de smurfen op de blokhut met veel moeite en een luchtbedpomp van het natte hout tóch nog een kampvuur kunnen maken. De groepen die gedurende de avond weer terugkwamen konden aanschuiven bij het kampvuur om daar enthousiast hun verhalen te kunnen vertellen.

In het toneelstukje van vanochtend had Klungelsmurf het aardig verpest, door de vlam van de Olympus te doven. Om weer bij de goden in genade te geraken, moesten de kinderen bij een aantal smurfen een opdracht uitvoeren. Zo kon je bij Lolsmurf (Hades, god van de onderwereld) een doolhof lopen met blinddoek op, waarbij de vloer lava was. Dichtsmurf (Apollo, god van de poëzie) was zijn woorden kwijtgeraakt, in plaats van ‘lopen’ zei hij bijvoorbeeld ‘smurfen’. -Babysmurf (Nix, god van de nacht) had een spelletje waarbij een geblinddoekt persoon tussen twee punten heen en weer moest lopen en niet tegen zijn groepsgenoten mocht opbotsen. Ruimtesmurf (Artemis, godin van de jacht) had een aantal dieren dat een groepje moest uitbeelden. Bij Potige smurf (Aphrodite, godin van de liefde) moesten de kinderen een bal naar achteren gooien en raden wie de bal gevangen had. Brilsmurf (Metis, god van de wijsheid) ten slotte had wat raadsels bedacht voor de kinderen. Wanneer een groepje naar bekoren van de goden had uitgevoerd, kreeg het groepje afhankelijk van hun prestaties een aantal kaartjes met voorwerpen. Deze voorwerpen konden weer geofferd worden bij een god, waarmee zij definitief weer in de gunst vielen bij de goden. Hoewel de goden in het begin nog erg boos waren op Klungel en daarom bijna geen offers accepteerden, draaiden ze later een beetje bij en konden de kinderen steeds meer goden tevreden stemmen. Soms was daar enige creativiteit voor nodig, zo bedacht Guus dat Potige smurf vast wel een massage wilde hebben in ruil voor wat spulletjes. De schaaklegendes vonden dat Ruimtesmurf wel een comfortabel ritje op de schommel verdienden. De vliegende schaakstukken kregen het zelfs voor elkaar twee gunsten te krijgen van Brilsmurf. Dat betekent dat ze nog een gunst tegoed hebben van Brilsmurf… Uiteindelijk waren alle goden gerust gesteld en keerde de rust definitief terug.

Lief dagboek,

Toen ik vanochtend veel te vroeg wakker werd, lag ik half op de grond. Daarom heb ik het laatste uurtje maar op de bank geslapen. Later bleek dat mijn luchtbed lek is, want ik had hem ’s ochtends opgepompt en ’s middags was het al weer slap. Later bleek dat ook mijn tweede luchtbed lek was, dus ik ga de rest van de week maar op de bank slapen.

Vandaag zijn we gaan zwemmen. Voor de kinderen betekende dit dat ze op de ochtend al meteen hun zwembroek aan mochten doen en dat ze ook hun rotzooi op de slaapzaal op moesten ruimen. Sommige kinderen waren hier zo mee klaar, maar van andere kreeg ik het gevoel dat ze niet wisten wat ‘opruimen’ betekende. Ze moesten dit opruimen zodat dicht, mopper en knutsel de blokhut beter konden schoonmaken.

Omdat we gingen zwemmen, konden we natuurlijk ook niet zomaar lunchen. Daarom moesten alle kinderen een lunch pakketje smeren. Het brood was niet aan te slepen. Ondanks dat smeren wij elk jaar nog een paar zakken brood extra, omdat kinderen niet snappen dat ze vreselijk veel eten. Dit jaar hadden we volgens mij voor vier broden extra bij.

Ik zat bij de eerste groep die naar de plas vertrok. Dit wil helaas ook zeggen dat ik nogal wat spullen moest versjouwen, omdat deze allemaal al bij de eerste rit meegingen. Het feit dat de doos Donald Duckjes het begaf, maakte het er niet makkelijker op. Toen het klungel eindelijk lukte te betalen (kluuuungeeeel!!!!!!) konden we naar binnen. Onder tussen kwam ik er achter dat ik mijn telefoon vergeten was. Gelukkig kwamen er nog twee ladingen kinderen aan, dus hippe had deze voor mij meegenomen, je moet immers wel bereikbaar zijn.

Spullen neerleggen, kinderen in smeren, controleren dat de kinderen dat werkelijk ingesmeerd zijn, en dan met zijn alle het water in stormen. Hoewel had water niet heel koud was, was het wel prettig om er in te stormen, want het water was niet comfortabel genoeg om langzaam omhoog te kruipen. Het was veel fijner om er gewoon in een keer in te gaan, lekker een stukje te zwemmen en even te wennen aan de temperatuur.

Ik had als doel om alle kinderen te ‘soppen’. Ik weet niet of dat woord met mijn bedoelde betekenis in het woordenboek staat, maar ik bedoel kinderen kopje onder duwen. Ben niet ongerust, de kinderen probeerden mij ook te soppen. Dat is ze ongeveer twee keer gelukt. Ik had ongeveer 20 verschillende kinderen gesopt. Ik had helaas niet de tijd om de rest te soppen omdat ik verantwoordelijk ben voor de EHBO, dus als iemand gestoken is door een wesp, worden ze naar mij gestuurd.

Daarnaast gingen we om 14:15 ook al snel vertrekken omdat er zware regen was voorspeld. Daarom mocht ik in knutsels auto rijden om kinderen en smurfjes van de plas naar de blokhut te brengen. Altijd leuk om voor de eerste keer in een onbekende auto te rijden. Ging natuurlijk prima, maar het voelt toch anders dan dat je gewend bent. Omdat we eerder terug waren, hadden mopper, knutsel en dicht minder rust dan ze op gehoopt hadden, maar dat is het leven.

Het gevolg hier van is dat de kinderen ruim twee uur te vullen hadden voor dat ze friet konden eten, sommige langer. Maar ja die vermaken zich sowieso wel. Bang werd bijvoorbeeld weer vol op gespeeld. Daarnaast speelden ze ook zelf bedachte spelletjes met een met krijt uitgezet speelveld.  Ook de Donald Ducks zijn altijd populair.

Het friet eten was weer super gezellig, blijkbaar passen namelijk alle kinderen aan slechts drie tafels. Bovendien had mopper zelf de friet gebakken en waren er nog snacks over dus iedereen kon extra snacks krijgen.  En natuurlijk werd er ook ‘kunst’ gemaakt met saus.

Na het eten volgde het altijd geweldige spel van het casino. Dit wil zeggen dat we aan het begin van de avond elk kind voor 150 aan fiches geven en vervolgens proberen ze deze afhandig te maken. Alleen ons casino zit niet geweldig in elkaar. Dit wil zeggen dat we er wel voor zorgen dat sommige kinderen geen geld overhouden, maar dat we als casino nog steeds verlies maken. Maar de mensen die voorgaande jaren mee zijn geweest weten dat het grote geld bij het poker verdiend wordt. Brillie had echter de regels aangescherpt en hoewel er nog steeds veel uitgekeerd werd, bleven de grote cheques uit.

Maar dat is dat voor vandaag, ik ga op de bank slapen. Morgen volgen twee spellen die (mede) door mij georganiseerd zijn.

Lief dagboek,

Toen ik vanochtend wakker werd schrok ik, er stond namelijk een smurf in de slaapzaal. Dit betekent dat ik tegelijk met de kinderen wakker werd gemaakt! Dit heeft voordelen en nadelen. Het voordeel was dat ik ruim een half uur langer kon slapen. Het nadeel was dat ik veel stress had op de vroege ochtend. Het gaf wel aan dat ik erg vermoeid ben. Daarom ben ik vandaag een paar keer even op bed gaan liggen.

Zo lag ik bijvoorbeeld tijdens het ochtendspel een paar rondes op de slaapzaal. Op den duur kwam Merlijn binnen en zei dat hij van Dirk had gewonnen. Altijd leuk als een van de kleinere tegen een groepsoudste kan winnen.

Tijdens de lunch had mopper eieren voor ons gebakken, dus dat was genieten. Alleen ergens tijdens de lunch maakte ik de grove fout om Iris ‘Selma’ te noemen. Maar ze wisten me wel terug te pakken, want even later noemde het halve kamp mij ‘Joris’, de naam van mijn broertje.

Na de lunch moesten de kinderen mij, Hades, god van de onderwereld en de rijkdom, gunstig stellen. Dit konden ze het beste doen met munten, maar met kaarsen om mijn donkere wereld te verlichten was ik ook tevreden. Daarnaast konden ze bij mij huiden verdienen. Hiervoor moesten ze een teamgenoot door een doolhof leiden waar geen hand voor ogen te zien was. Daarnaast moesten ze het slachtoffer soms optillen omdat de vloer in lava was veranderd. Uiteindelijk verkregen de Legends bij mij de laatste gunst die ze nodig hadden om het spel te winnen, had ik dit echter geweten, dan had ik om meer offers gevraagd!

Het avondeten was een favoriet voor de kinderen: spinazie. Daarnaast hadden we ook macaroni, tomatensaus en prei. Ik was blij dat ik aan de smurfentafel zat, an ders had ik waarschijnlijk veel niet-lege borden aan mijn tafel gehad. Tijdens het toetje begonnen ik en dicht alvast aan de afwas. Tegen de tijd dat de kinderen aan het corvee begonnen hadden we een voorsprong opgebouwd die de Legends, zelfs met de hulp van Gwen en Amber, niet in konden halen.

Als avondspel hadden we een dropping. Ik mocht met Rens, Tomek, Sebastiaan, Jannes, Jelte, Leo en Koen mee. Natuurlijk zijn we volledig verkeerd gelopen. Langs asperge-, mais- en aardappelvelden af. Door het bos heen, door de stad. We hebben alles gehad. En natuurlijk ook flink veel plezier gemaakt. Kinderen een klein stukje door de mais heen: kan vast geen kwaad. Aardappel gevonden op de rand van het veld: neem maar mee. Leo zou graag willen dat ik zeg dat ik ‘gewrecked’ ben door een kat: de kinderen wilden het aaien maar ik zei dat het er bang uitzag. Toen ging hij meteen op zijn zij liggen om geaaid te worden. Uiteindelijk kwamen we tegelijk met het tweede groepje, wij waren nummer drie. Het verschil is dat wij uit het bos kwamen en zij van de weg.

Terug aangekomen op de blokhut was er een heerlijk kampvuur dat op ons wachtte, nadat ik daar even met de kinderen had genoten, ben ik dit gaan schrijven in de hoop enigszins op tijd naar bed te gaan.

Daarnaast wil ik graag zeggen dat hierboven ‘dag 4’ staat, dat wil zeggen dat we al op de helft zijn. En we moeten het smokkelspel, levendstratego, bonte avond, casino, pannenkoeken eten en zwemmen. Dus het belooft nog een geweldig kamp te worden.

De quiz bestond dit jaar uit 3 onderdelen: geheugenspelletjes, woorden uitbeelden en de wetenschapsquiz. Steeds gingen 2 groepjes het duel aan op één van deze onderdelen. Bij de geheugenspelletjes van Lolsmurf moesten de kinderen verschillende opdrachten uitvoeren die hun geheugen testten. Ze moesten bijvoorbeeld Griekse mythen aan elkaar doorvertellen en er daarna vragen over beantwoorden. Het tweede onderdeel was het uitbeelden van woorden. Binnen een minuut moesten de kinderen steeds zoveel mogelijk woorden, die ze van Smullie en Ruimte op kaartjes kregen, aan elkaar uitbeelden. De opdracht was dus makkelijk, maar sommige woorden bleken toch was lastiger om uit te beelden. Ten slotte was er de wetenschapsquiz van Hippe en Mopper. Zij stelden de groepjes wetenschappelijke vragen en de kinderen mochten steeds uit 3 antwoorden kiezen. Nadat iedereen een antwoord had gekozen werd een proefje gedaan waaruit het juiste antwoord bleek. Zo leerden de kinderen (of ze wisten het al) dat als je de dop op een fles water met gaatjes draait, het water niet meer uit de gaatjes loopt. Ook legde Hippe uit waarom kippen eigenlijk dinosaurussen zijn en lieten de smurfjes zien dat een ballon gevuld met water niet knapt als je er een aansteker bij houdt. Als laatste gooiden ze wat Mentosjes in een fles cola light. Wat er dan gebeurt, mag iedereen zelf thuis uitproberen. Een tip: doe het wel buiten!
De winnaar van de quiz werd de Bingoclub die bij alle drie de onderdelen de onderlinge confrontatie wist te winnen.