Lieve mama, Ik heb het heel leuk op kamp. Ik ben blij dat je me aangemeld hebt.

Groeten Marissa

Met ons gaat alles goed. Het is heeeeel leuk.

Gr Sven en Xavi xxx

Hoi mama

Het gaat goed met mij en ja ik heb het naar mijn zin. Hoe gaat het met jullie?

Groetjes Dayen

Hoi mama en papa, het is hier heel leuk en geen muggen.

Groeten, Valentijn

Hallo papa en mama, het is hier leuk, bedankt voor het bericht.

Groeten Stef

Ook goed om te lezen dat het met jullie goed gaat. Ik hoop dat jullie plezier hebben. Gr Sven xxx

Ik denk dat je mijn kamer al geschilderd hebt en wat moest papa doen op de boot? Ik heb het hier heel leuk. Groetjes Noor.

Hier gaat het goed. Het is erg leuk. Snoepzak is nog niet op. Een beetje geklets op de slaapzaal. Groetjes Iris.

Hoi papa en mama,

Ik lig naast Roos en het is hier heel gezellig. Hoe gaat het met Robin en vindt hij het leuk?

Tot zaterdag xxx Amber

Hoi papa, mama en Marius,

Het gaat alweer goed op kamp, was het biertje lekker? Ik wens jullie nog veel plezier.

Groeten: Tomek (en Rens)

Het gaat hier goed! En bij jullie, gaat het daar ook goed? We hadden gisteren dropping, dat was heel erg leuk.

Groetjes, Paulien

Ik heb zin in mama- en papa- en Yaro-knuffels. Ik wil jullie zien en we hebben een dropping gehad.

Gr Xavi en Sven xxx

Ja, het is hier heel leuk, ik geniet met volle teugen! Ik hoop dat het ook leuk is in Zeeland zo met z’n tweeën. Tot over een paar dagen!

Groeten Jelte

Fijne verjaardag Lorijn en een fijne dag.

Groetjes Jonne

Zondag: De Prehistorische Processierupsen

Maandag: De Tijdreizende Torens

Dinsdag: De Etende Mensen

Woensdag: PiëlzckØlèrç

Vrijdag 1: Ugh Hubba Ukka Ugh

Vrijdag 2: De Brownie Beren

Vandaag speelde de kinderen zandstorm chaak. Dit lijkt een beetje op het moerasschaak dat sommige kinderen al kenden. Alleen heeft dit spel in plaats van een verplaatsend moeras een zandstorm dat op de kruising van 4 velden staat. Na elke zet verplaatst die zandstorm zich 1 veld in dezelfde richting als de zet. Daarna worden de stukken die zich aan de zandstorm grenzen 1 veld met de klok mee om de zandstorm geblazen.

Dit zorgde voor nogal wat chaos op het bord. Zo was het mogelijk om te winnen door de koning van de tegenstander van het bord af te waaien, zoals Ernst niet alleen zelf ervoer, maar ook kon gebruiken tegen zijn tegenstander. Leo had geluk, want toen hij niks meer had tegen de toren van zijn tegenstander. Maar hij werd een creatieve pat gezet, want welke kant hij ook opliep met zijn koning, hij werd altijd in schaak geblazen, dus stond hij pat.

Na 4 rondes was de strijd gestreden en volgde daar de volgende uitslag uit:

Na een heerlijke hamburger werden de zes groepen onderverdeeld in 3 stammen. Om te overleven in de ruige omstandigheden van de prehistorie moest elke stam proberen 2 van de 4 voorwerpen, vuur, bessen, speren of vlees, te bemachtigen. Dit konden ze doen door deze voorwerpen van de andere stammen te stelen! Na 4 chaotische rondes bleek de groep, de etende mensen, het sterkst met 7 setjes over 4 rondes.

Lief dagboek,

Vandaag is het weer zo ver. Kempenkamp is weer begonnen. We hebben er natuurlijk weer hard naar toe gewerkt, maar deze week komt het allemaal bij elkaar. Over deze mooie ervaring ga ik ook dit jaar weer schrijven in dit dagboek vanaf mijn perspectief. Het gaat dus over mijn week, niet over de week die de kinderen gaan hebben.

Vanochtend zijn we weer vroeg vertrokken. Alle spullen moesten namelijk naar Weert gebracht worden. De huif die we daarvoor geleend hadden, moest echter om 11 uur weer terug in Budel zijn. Om die reden stond mijn wekker om 7 uur.

Dus ’s ochtends snel uit bed, kleren aan. O wacht, ik wil een kampshirt aandoen, maar ze zitten allemaal al ingepakt. Dat is natuurlijk niet zo handig. Gelukkig had papa nog een reserve kampshirt. Die dan aan en snel verder met het versnelde ochtendritueel. Eigenlijk had ik bij mijn ontbijt meteen lunch moeten maken, maar dat was ik vergeten.

Huif ophalen en snel verder naar de opslag in Helmond. Daar aangekomen willen we natuurlijk zo snel mogelijk alle spullen inladen, want die huif moet op tijd terug zijn. Maar helaas, een van de smurfen die mee zou helpen dragen had zich verslapen. Dat helpt natuurlijk niet met de snelheid. Toch snel aan de slag, des te eerder zijn we klaar. Twintig minuten later waren alle spullen ingeladen, terwijl we op dertig hadden gerekend. Misschien moeten we beter leren plannen.

Door naar Weert, want de klok tikt door. Met een volle huif rijdt een auto helaas wat langzamer, maar gelukkig is de weg tussen Helmond en Weert een N-weg, wat fijner rijdt dan een snelweg in zo’n geval. Maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Want we letten niet goed op en reden de blokhut voorbij. Dat is normaal al stom, maar nu was het wel erg lastig keren. En tot overmaat van ramp waren alle driehoekjes die we hadden kunnen rijden afgezet. Dan toch maar proberen te keren. Met wat passen een meten lukte het wel, het duurde alleen wat langer dan gehoopt.

Uiteindelijk maakte dit niet zo heel veel uit, want toen we bij de blokhut kwamen was de beheerder nog niet aanwezig. Dat kan natuurlijk gebeuren, maar hij had wel gezegd er al om 9 uur te zijn en het was inmiddels bijna 10 uur. Maar ja, je kunt moeilijk uit je neus gaan eten dus dan laad je spullen maar uit voor de blokhut.

Toen de beheerder er eindelijk was, volgde er een puzzel met de ruimte-indeling. Je wilt namelijk: slaapzalen voor de kinderen (dat ging niet passen in 2 van de zalen), de materialen van kamp opbergen en een eetzaal hebben. Helaas konden we onze spullen niet opbergen als we de grote zaal als eetzaal zouden nemen. Uiteindelijk was de beste oplossing om daar het leiding/opslaghok van te maken.

Toen kwam het voor mij allemaal in een stroomversnelling, terwijl ik toch de hele dag al druk bezig ben geweest. Ik heb spullen de blokhut in gesjouwd, meubilair verplaatst, afgewassen, kinderen ontvangen en de kennismakingsspellen voorbereid. Al deze dingen hadden een eigen alinea kunnen krijgen, maar omdat het allemaal zo snel ging, kan ik me het daarvoor niet meer goed genoeg voor de geest halen.

Ik dacht net weer aan de printer. O god, de printer. Om een of andere reden kun je die niet instellen op zwart-wit. Tekst printte die gewoon af, maar als je een zwart-wit plaatje wilde afdrukken, kwam het er half rood uit. Met veel moeite hebben we de printer kunnen updaten, waardoor je wel het ding op zwart-wit kan zetten. Helaas begaven de kleurencartridges het daarna. En deze printer doet het niet zonder de kleuren. Dus nu doet ie het helemaal niet meer. Ik ben benieuwd hoe we dit op kunnen lossen.

Maar in ieder geval de dag ging gewoon verder. En het was tijd voor de kennismakingsspellen. Knutsel en ik hebben er veel tijd ingestoken om dat te plannen. Alleen garandeert voorbereiding geen succes. We hadden namelijk in ons prehistorisch thema een rotsschilderingspel bedacht. We waren er erg enthousiast over dit idee wat eigenlijk pictionary met vingerverf was. Echter de kinderen vonden het drie keer niks. De rest van de spelletjes waren gelukkig wel een succes.

Het eerste avondeten gaat er normaal gesproken wel in bij de kinderen. Om het voor ons makkelijk te maken eten we dan namelijk soep en hamburgers. Ik zat achter bij een kind aan tafel dat de groente uit zijn groentesoep niet lustte. Hij at ze wel langzaam maar zeker braaf op, dat zien we als leiding graag. Een ander kind aan tafel lustte geen hamburgers die niet van de Mac kwamen. Hoe ze op dat idee is gekomen weet ik ook niet, maar ik vind het wel apart.

Bij de afwas kwamen we er achter dat er toch echt te weinig plek is in de keuken. Gelukkig kan je altijd meer ruimte creëren door met spullen te schuiven. 1 herinrichting later was de keuken vol lege ruimte. Dat helpt ons als we bijvoorbeeld met 10 man gaan afwassen.

Maar, lief dagboek, ik ga slapen. Tot morgen!

Het Kempenkamp is dit jaar traditioneel weer begonnen met de kennismakingsspellen. De tijdmachine heeft ons naar de prehistorie gebracht, dus ook alle onderdelen van het spel spelen zich daar af. Zo moeten de kinderen rotstekeningen maken om dingen (zoals hun hobby of lievelingsdier) over te brengen. Een andere opdracht is Wie is het?, waarbij allerlei prehistorische wezens de revue gepasseerd hebben. Roel wist meteen het juiste kaartje te raden door stiekem te kijken welk kaartje Muzieksmurf gepakt had. Ook was er een namenspel waarbij snelheid en oplettendheid van groot belang waren, want voor je het weet kwam er een bal op je af. Ook was er een spel waarbij bekertjes water op verschillende moeilijke manieren moesten worden doorgegeven. Amber, Rens en Sven kwamen hier niet bepaald droog vanaf. Na deze en nog wat andere spelletjes, kwam er een ren-je-rotspel met de hele groep, waarbij de kinderen moesten kiezen voor de optie die op hen van toepassing is. Hou je bijvoorbeeld van pannenkoeken, of juist helemaal niet? Tot slot werd afgesloten met een spelletje bingo. De bedoeling was om je bingokaart vol te krijgen door personen te vinden die voldoen aan de eisen. Wie is bijvoorbeeld al meer dan vier keer mee geweest op kamp? (Merlijn) En wie heeft groene ogen? (Iris) Bij een volle bingokaart kregen de kinderen te horen in welk groepje ze zitten deze week.

Foto’s dag 1
Foto’s dag 2
Foto’s dag 3
Foto’s dag 4
Foto’s dag 5
Foto’s dag 6
Foto’s dag 7

Het thema is dit jaar: Smurfen door de eeuwen heen!

Om weer met een schone lei het nieuwe jaar in te gaan is het gastenboek voor 2019 geopend. Alle gastenboekreacties van 2018 kun je natuurlijk altijd teruglezen in het Gastenboek 2018!

Tijdens het kamp worden alle groetjes in het Gastenboek uitgeprint en opgehangen zodat de kinderen ze kunnen lezen. (De rest van de site kunnen de kinderen tijdens het kamp niet zien!)
Op de pagina Groetjes terug 2019 kunnen de kinderen hun groetjes doen.

Deze 36 kinderen zijn mee geweest op Kempenkamp 2019

Kempenkamp 2019 wordt gehouden in de blokhut “de Pielskoel”. Het adres is Pylsstraatje 2, 6003 AK, Weert.

Elk jaar wordt aan het einde van de bonte avond het dat-komt-nooit-meer-teruglied gezongen. De naam van dit lied zal zo duidelijk worden als je het lied nog niet kent. In dit lied zingen we over de hoogte punten van de week en nemen we afscheid van de kinderen die volgend jaar niet meer mee mogen. Dit jaar is het lied samen gesteld door Klungelsmurf en Muzieksmurf.
 
Klik hier om het dat-komt-nooit-meer-teruglied te zien.
 
Het is weer vrijdag het kamp is voorbij
Dat komt nooit meer terug
Ik ben niet verdrietig, ik ben niet echt blij
Dat komt nooit meer terug

Smurfen die hebben geen voornaam
Op het hesje staat hun echte naam
Verspreking gemaakt
Streepje erbij
Dat komt nooit meer terug

Auditieschaak, Jonne ging goed
Dat komt nooit meer terug
Koning eruit, precies hoe het moet
Dat komt nooit meer terug

Hollywood was nu het thema,
Als V I P’s voor een week
Krabbel gescoord,
Rens direct af
Dat komt nooit meer terug

Noor koningin, baas van het krijt
Dat komt nooit meer terug
Ze maakt jullie af, kei stoere meid
Dat komt nooit meer terug

Dames met knuffels, Dicht is heel lief
Dat komt nooit meer terug
Toen kwam Muziek, de hartendief
Dat komt nooit meer terug

Een teamnaam komt niet vanzelf
Een loper is niet vaak rood
Drie groepjes hetzelfde,
Wat is de kans
Dat komt nooit meer terug

Paparazzi waren aanwezig
De jongsten ontliepen ze goed
Muziek in paniek
Snelweg mag niet
Dat komt nooit meer terug

Gedropt in het dorp, WK toch gezien,
Dat komt nooit meer terug
Na drieën terug, toch best afzien
Dat komt nooit meer terug

De New Kids komen uit Brabant,
Voor jullie zijn ze een held,
Hele week droog
Geen vuurbal gezien
Dat komt nooit meer terug

Een dame erbij, Bril met zijn haar
Dat komt nooit meer terug
Een vlecht was het al, nu is het een paar
Dat komt nooit meer terug

Woensdag is vaste sopdag
Menig kind door de lucht
Mopper of Muziek
Wie gooide het verst
Dat komt nooit meer terug

Oudsten niet stil, rennen met Smul
Dat komt nooit meer terug
Toepen dan maar, zes is teveul
Dat komt nooit meer terug

De rubiks cube was erg in trek
Ruimte en Bril geven les
Nu lukt het goed,
Dus maar naar vijf?
Dat komt nooit meer terug

Bellsprout Bellsprout, veel vonden hem snel
Dat komt nooit meer terug
Ditto gespot, verwart heel het spel
Dat komt nooit meer terug

Rood draaien was best gevaarlijk
Dichtsmurf stond altijd klaar
Wat ansjovis,
soep of spekvet
Dat komt nooit meer terug

Beamer ging goed, België niet
Dat komt nooit meer terug
Een volgende keer, haal hoop uit dit lied
Dat komt nooit meer terug

Kinderen kregen een hesje
Smurfen van taken verlicht
Rotklus gevonden
Kind, los maar op
Dat komt graag weer terug

Ongein gemaakt, Dion was aan zet
Zien we nooit meer terug
Casper geleerd, volgend jaar pret
Dat komt dus wel terug

Vrouwen die zijn soms verdrietig
Mika heeft dan wijze raad
Geef een banaan
Garant op succes
Zien we nooit meer terug

Pannenkoek voor Noor, groter dan zij
Dat komt nooit meer terug
Mika dertien, zijn buikje weer blij
Mika op elf, zijn buikje weer blij

Kevin op jacht naar schaakstukken
In’t donker bughouse gespeeld
Zaklampen aan
Maar smurf wist van niks
Zien we nooit meer terug

Lars die werd rijk, drie blackjacks gehad
Dat komt nooit meer terug
Pret gauw voorbij, all-in bij het rad
Dat komt nooit meer terug

De Oscars waren gestolen,
Marius had het snel door
Sam was jaloers
Kluisje gekraakt
Zien we nooit meer terug

Dit was ons kamp, we zeggen houdoe
Dat komt nooit meer terug
Ons gezang en geklungel jullie zijn het nu moe
Dat komt nooit meer terug

Jullie hebben naar ons geluisterd
Wij vonden jullie heel lief (nee, echt!)
Als we nu zeggen, het was eens maar nooit weer
Komt het nooit meer terug

Lief dagboek, het is alweer de laatste volledige dag van het Kempenkamp. Veel groepjes hebben de spellen bijgehouden en weten al dat vandaag het schaaktoernooitje, levend stratego en de bonte avond nog zouden zijn.
Bij het ontbijt begin je wel te merken dat de week tot een eind komt. Steeds meer beleg wordt zeldzaam omdat we het niet meer opnieuw willen kopen. Voor de rest was het eigenlijk net als anders, smurfjes roepen dat de kinderen bruin brood willen, kinderen roepen dat ze wit brood willen. En dan lopen we voor de zekerheid maar met beide zakken. Het wisselt erg veel per tafel wat er gegeten wordt. Bij de ene tafel is het bruin ineens op, bij de andere tafel het wit. Maar ja, daarom hebben we twee smaakjes.
Natuurlijk kan je jezelf geen schaakkamp (of kamp voor schakers) noemen als er niet geschaakt wordt. Daarom was vandaag het (normale) schaaktoernooi. Zeven volle rondes werden gespeeld waarbij ieder kind 10 minuten op de klok had. Dit was natuurlijk een heel mooie kans voor de kinderen om hun onderlinge kracht te meten. En voor mij om weer wat rust te pakken.
Ondertussen waren Mopper en Dicht al met volle overtuiging pannenkoeken aan het bakken. 32 kinderen plus 14 smurfen eten er namelijk een hele hoop op, en dan is elke voorsprong die je kunt opbouwen welkom. Maar dit doen we al jaren volgens een beproefd systeem. De kinderen worden per groepje gedoucht en nadat ze gedoucht zijn mogen ze aan tafel om pannenkoeken te eten. Waar Mopper echter geen rekening mee had gehouden was dat hij sneller bakte dan de kinderen douchten. Daarom konden de smurfen, die normaal helemaal tot het laatste moeten wachten, er tussendoor ook eentje meepikken.
Ik stond bij de lunch (weer) bij de afwas. De lunch waren deze pannenkoeken die over de hele middag verspreid waren. Bovendien mocht ik die afwas in mijn uppie doen. Gelukkig hadden gisteravond een aantal kinderen zich misdragen. (Ze waren op de slaapzaal lawaai aan het maken, dat verhaal zullen ze graag vertellen.) Daardoor kon ik een paar keer een gedeeltelijke afwas doen met steeds 1 afwashulpje erbij.
Toen de pannenkoeken eindelijk op waren, konden de kinderen naar het levend stratego vertrekken. Op een of andere manier vinden de kinderen dit een geweldig en vreselijk spel tegelijk. De kinderen klagen namelijk altijd over de kaartjes die ze krijgen (ze zijn altijd te laag) en dat het andere team vals speelt. Maar op een of andere manier hebben ze toch de tijd van hun leven.
Na het levend stratego werden snel nog wat boterhammen uitgedeeld en begon eigenlijk al heel snel de bonte avond. Ik zelf was ook verrast door de snelle wisseling, want ik zou samen een act hebben met Muziek. Daar had ik echter nog wel wat extra voorbereidingstijd voor nodig. We wilden namelijk geschminkt worden. Die schmink was besteld bij de kookploeg, maar toen we keken hadden ze waterverf gehaald. Dat ging niet werken. Helaas hebben we toen onze act moeten schrappen. Gelukkig werden er nog zat andere nummers opgevoerd. In de pauze werd al het friet met snacks opgebakken en aan de kinderen uitgedeeld. Ik wilde toen bij een groepje gaan zitten, maar de bankjes waar zij op zaten waren vol. Iris stond op, ik ging zitten en Iris ging bij mij op schoot zitten. Klaar, probleem opgelost.
Na de pauze kwam de pubquiz en het dat-komt-nooit-meer-teruglied. Dat geweldige lied komt ieder jaar terug om terug te kijken op de week. Ik heb in mijn jaren als smurf meerdere kinderen stil zien worden en zien een traantje terug proberen te houden. Het is werkelijk waar een bom van emoties die lastig is te begrijpen als je alleen het filmpje terug ziet.
Na dit lied volgde weer een knallend feest. We hebben flink gedanst, gezongen, gelachen en geschaakt. Je kon koekhappen, beschuitfluiten en snoepjes proberen te happen uit een bak water. Ik heb kinderen zien voetballen in het donker (toen zette ik toch maar even de buitenlamp aan), samen nog een keer de week zien doorspreken en massaal bij een potje bughouse zien staan. Dichtsmurf had een cocktailbar, er waren chips en we hadden frisdrank. Ook waren er dropveters die samen opgegeten moesten worden en och, wat was dat een spektakel. Wat was dat een topfeest zeg.
Helaas moest dit feest op den duur stopgezet worden, want we moesten de dag erna allemaal vroeg op. De oudste slaapzaal wilde echter het feest op de slaapzaal doorzetten volgens mij. Ze hadden namelijk meerdere malen waarschuwingen genegeerd dat ze ECHT stil moesten zijn. Daarom hebben we er drie buiten de slaapzaal gelegd. 1 op de gang, 1 in de zaal en 1 in onze slaapzaal. Ze hadden gehoopt dat ze bij elkaar zouden leggen. Jammer dan, jullie hebben straf gekregen, geen extra feestje. Daarna hadden we geen last meer van hen. ’s Ochtends vonden we wel een schaakbord in de zaal, maar toch.
Maar daarbij ga ik dit dagboek laten voor dit jaar. Ik vond het erg leuk om al jullie reacties te lezen, dat maakt die uren die hier in zijn gegaan (schrijven gaat immers niet zo snel om twee uur ’s nachts) het toch meer dan waard. Ik hoop jullie allemaal volgend jaar weer te zien en daarvoor hopelijk op toernooien. Voor de meesten van jullie kan dat al bij de Kempencup zijn, maar voor de rest van jullie hoop ik dat jullie zie bij het Gardé jeugdtoernooi. Als ik zie dat veel van jullie komen, zal ik zeker mijn hesje meenemen.

Lollie