Kempenkamp 2003 dag 1
Zaterdag 19/7/2003
Start van het kamp
Een echt boevenkamp gaat van start…
Rond één uur ’s middags wordt het heel erg druk rond “’t Hazzo” in Aalst. Waarom? Nou da’s heel simpel. Het Kempenkamp gaat van start. Dit jaar hebben we 45 boefjes bij ons. Die moeten allemaal wel eerst gecontroleerd worden op snoepbezit! Allemaal door het poortje dus. Daar werd ook nog een foto gemaakt. Waarvoor dat was merken de boefjes pas als ze aangekomen zijn bij het huis van bewaring in Rijsbergen.
ID-kaart Kennismakingsspel
Het eerste spel van vandaag is het ID-kaartjesspel. ’t Is namelijk de bedoeling dat de kinderen in groepjes worden verdeeld, waarmee ze de rest van de kampspellen door moeten brengen. Deze groepjes stonden alleen niet zo kant en klaar op papier. Nee, de kinderen moesten ze ZELF samenstellen. (Natuurlijk hadden wij de groepjes wel van te voren ingedeeld, en gezorgd dat de kinderen op dezelfde groepsindeling uit zouden komen).
Aan het begin van het spel heeft elk kind namelijk een eigen ID-pasje gekregen. Hierop staat hun naam, en hun serienummer. Uit deze serienummers konden ze dan halen, bij wie ze in het groepje stonden. Het serienummer bestaat namelijk uit 6 cijfers, waarvan de eerste 2 staan voor de leeftijd en de laatste 2 voor het aantal jaren Kempenkampervaring. De middelste 2 cijfers duidden het groepsnummer aan. Zo zaten 11 t/m 16 bij elkaar in groep 1, en 21 t/m 25 in groepje 2, etc.
Na een tijdje turen naar een papier waarop de namen, serienummer en leeftijd van alle kinderen in alfabetische volgorde stonden, hadden de kinderen zelf ontdekt hoe wij ze in groepjes hadden ingedeeld. En nu de groepjes verdeeld waren, mocht er een naam voor het groepje bedacht worden.
Het interviewspel
Een spel om elkaar beter te leren kennen. De kinderen moesten elkaar namelijk ondervragen. En daarna werden zij weer overhoord door de leiding.
Het ging als volgt: de 8 groepjes werden in 4 groepen verdeeld, en per groep weer in 2 cirkels: een binnen-, en een buitencirkel. De kinderen in de binnencirkel moesten hierbij 2 minuten lang vragen stellen aan de kinderen uit de buitencirkel. Dit ging steeds 1 op 1. Na die 2 minuten stelden de smurfen steeds 3 vragen aan elk kind over het kind dat ze net ondervraagd hadden. Een aantal van die vragen waren bv.:
Hierna werd een keer gewisseld, zodat iedereen de kans had gehad om een keer ondervraagd te worden en om een keer vragen te stellen.
Uiteindelijk kregen ze punten voor het aantal vragen dat goed werd beantwoord, en waren de eerste punten verdeeld.
Score interviewspel
Onbekend 10
De Blauwe Bende 8
De Criminelen 8
De Schaakmaffia 8
De Detectives 6
De Dieven 5
De Boefjes 5
De Zware Smurfen 4
Groep 1: De Dieven
Groep 2: Onbekend
Groep 3: De Blauwe Bende
Groep 4: De Boefjes
Groep 5: De Criminelen
Groep 6: De Detectives
Groep 7: De Zware Smurfen
Groep 8: De Schaakmaffia
Etenstijd
Na alle inspanningen was het tijd voor het avondeten. Wat past er beter bij een strafkamp dan water en brood? Iedereen kreeg dus een stuk brood en een bekertje water. Toch waren er een paar smurfen die medelijden hadden met de kinderen. Ze hadden dus iets lekkers klaar gemaakt, zodat iedereen toch nog een goede maaltijd had.
Smurftetten
Smurftetten is een spelletje waar jullie mensen het kwartetspel op gebaseerd hebben. De regels hebben jullie ook bijna hetzelfde gelaten, alleen speel je smurftet niet met kaartjes maar met mensenkinderen. Iedere smurf krijgt 11 kinderen voor z’n neus en gaat daarna proberen om de groepjes compleet te maken. Wij gebruiken dit niet voor gezellige avonden met bekenden, maar juist om nieuwe mensen wat beter te leren kennen! Al meteen ontwikkelde zich een ontzettend spannende strijd: de gulzige Smulsmurf begon meteen goed door heel snel twee groepjes compleet te maken. Bij het derde groepje vergat hij in zijn gulzigheid de laatste even te vragen en dat kostte hem uiteindelijk het smurftet. Ook de Lolsmurf deed haar naam weer eer aan. Ze dacht slim een smurftet weg te leggen maar ze was even vergeten dat een smurftet soms ook uit ZES kinderen bestaat. Wij konden er allemaal heel erg hard om lachen, maar Lolsmurf zelf kwam niet verder dan “Dat is niet grappig!” Lange smurf maakte handig gebruik van zijn lengte door af en toe over de tafel heen te spieken, maar Tom Weijtens van het bijna complete smurftet van Lollie zorgde uiteindelijk voor de overwinning. En hij stond gewoon voor z’n neus! Die smurfen toch… De kinderen bleken erg veel aanleg te hebben voor dit wonderlijke spel. Niet alleen leken ze het spel beter te begrijpen dan de smurfen, maar ze liepen ook vol enthousiasme van de ene smurf naar de andere en weer terug. En weer terug en weer terug… De einduitslag: Lange smurf 3 smurftetten, Smulsmurf 2 smurftetten, Lolsmurf 2 smurftetten en Knutselsmurf 1 smurftet.
Wat ruist er door het struikgewas? – Een crimineel nachtspel
Het verhaal in het kort
Ons klein geboefte is bezig geweest met het voorbereiden van een uitbraak! Tijdens een paar uurtjes dwangarbeid slagen ze erin hun ketens los te maken. Uit het bos van onze strafinrichting horen ze allerlei vreemde geluiden…
Het blijkt dat deze geluiden afkomstig zijn van allerlei louche figuren die spullen hebben die erg nuttig zijn tijdens en na een uitbraak. De crimineeltjes moeten zo snel mogelijk alle figuren gevonden hebben in het bos om hun spullen te bemachtigen (kopen). Ze kunnen daarbij alleen afgaan op de geluiden die deze lieden maken.
Zo rond 22.30u hebben we iedereen verzameld en naar het grote donkere buitenbos gebracht. Rond 23.00u stonden alle bendes op hun startpositie. Heel erg jammer was dat er ook een bewaker rondliep om te voorkomen dat iedereen als een gek in het bos ging rondcrossen. Hij heeft heel wat kindertjes een flinke omweg laten maken.
En in het bos daar woonden de zwarthandelaren met hun nuttige (en minder nuttige spullen). Waar de één erin slaagde een heus paspoort voor de reis naar het buitenland en een flinke som buitenlandse valuta te bemachtigen, hadden anderen een zwemkaart zodat hun vlucht in het zwembad eindigde en een muntje voor de botsauto’s. De één kon een grote hamer kopen om de gevangenismuur te slopen, terwijl de andere met een hamertje-tik hamer wel een paar jaartjes nodig had om het stucwerk van de gevangenismuur af te krijgen. Het leven is niet eerlijk en de nor al helmaal niet.
Gelukkig voor de kinderen waren er ook een aantal domme zwarthandelaren die zelfs de minst talentvolle boef wel kon vinden (mijlenver zichtbaar). Dit in tegenstelling tot lieden waar men letterlijk op kon gaan staan zonder dat ‘ ie “ auw” riep. Hieronder volgen nog wat smeuïge details van een aantal van hen…
Een van de smurfjes die zich in het bos mocht verstoppen was ik.
In eerste instantie was het idee om een CD met enge geluiden af te spelen. Gelukkig worden mijn talenten tegenwoordig erkend, en mocht ik live geluiden maken. Een volume waarop de doorsnee getto blaster jaloers wordt galmde door het bos.
Verstoppertje spelen vond ik vroeger al leuk, maar je bijna een uur verborgen houden stelt toch je geduld wel op de proef. En echt comfortabel was de tak die ik over me heen had getrokken nu ook niet. Gelukkig had ik niet te klagen over afleiding. Eén groep had me snel gevonden – die kwamen precies uit de goede richting aanlopen. De andere groepen stonden vaak dicht bij me, maar zagen me niet. Telkens als er niemand meer echt dichtbij was lokte ik ze in mijn richting. Dat ze doorhadden dat ik daar ergens lag was wel duidelijk. De bossen hout een meter links en rechts van me werden voortdurend aangesproken met mijn naam (“Arno ik weet dat je hier zit.” of “Brulsmurf, ik zie je zitten.”) en doorzocht. Mijn voeten werden een paar keer rakelings gemist. Soms leek het wel of de verschillende groepen aan het vergaderen waren, waar ik me toch verstopt had. Maar ook dat hielp ze weinig.
Bijna had ik mezelf verraden. Een groep op ca. 10 meter afstand riep spelleider Klungel en deze snelde toe. Nu passen alle smurfen goed in hun rol, maar niemand kan tegen Klungel op. En zo ook deze keer. De zaklamp van Klungel zag je van verre – op 1,50 meter boven de grond – aankomen. Plotsklaps daalde de zaklamp naar een hoogte van 20 centimeter. Iets later hoorde je Klungel’s stem: gestruikeld… ik kon maar net voorkomen dat ik in lachen uitbarstte.
Uiteindelijk zag ook een tweede kind mijn voeten. Toen wisten meteen de vier groepen die me op dat moment aan het zoeken waren waar ik me bevond. Hebben ze al die moeite toch niet voor niks gedaan.
BRUL-li
Score geluidenspel
De Detectives 10
De Dieven 8
De Boefjes 7
Onbekend 6
De Blauwe Bende 6
De Zware Smurfen 5
De Criminelen 4
De Schaakmaffia 3
Leave a Reply