Over leuke dingen schrijven is en blijft leuk, dus ga ik (Lolsmurf) jullie vandaag weer verblijden met allerlei leuke gebeurtenissen.

Sommige spellen zijn natuurlijk niet direct op de blokhut. Zo ook levend stratego. Dat betekent dat sommige smurfen mee gaan voor het spel en andere achterblijven. Die doen dan dingen als spellen voorbereiden, schoonmaken, groentes snijden of pakken wat wel verdiende rust.

Maandag gebeurde echter iets onverwachts. Ik was net klaar met al mijn taken en zat even rustig buiten toen ik twee onbekende figuren een beetje verdwaasd kijken. Toen ik vroeg of er iets was bleken het de opa en oma van Roan (L) te zijn. Ze hoopte even vanaf de andere kant van een hek te kunnen zwaaien, maar waren dus net de kids misgelopen. We hebben met zijn drieën een selfie genomen als herinnering en ik heb Roan de groetjes namens hen gedaan. Volgens mij heeft Roan ook al groetjes terug geschreven, maar ook ik wil nog even de groetjes doen aan “oma en opa Weert”, ik vond het hartstikke leuk om even met jullie te praten.

Hierna moesten de kinderen gedoucht worden. Dit doet Boerûh standaard op een hoog tempo. Veel kinderen zullen nog nooit zo snel gedoucht hebben. Maar ja, we moest 46 kinderen douchen voor het avond eten, en we liepen al een uur achter op schema. Daar komt nog bovenop dat de douches ouderste mengkranen hebben. Dus de kinderen hadden nogal moeite met iets anders te voorschijn te krijgen dan koud of kokend water. Joep had wel een truc gevonden: als je van heet water naar koud gaat heb je tussendoor een acceptabele temperatuur. Joep, ik moet zeggen ik had er ook wat moeite mee, maar uiteindelijk is het me toch gelukt om zelf met een prima temperatuur te douchen. Al moet ik toegeven dat dat zolang duurde dat Boerûh me er al lang uit gestuurd zou hebben.

De meiden waren als eerste gedoucht zodat hun haren gedaan konden worden. Lees meer over Kapperzaak Smurfin, Knutsel & Ruimte.

Ondertussen was Kevin mee aan het helpen met koken: hij hielp met het snijden van aardappels. Ik heb voornomen dat hij die keurig recht sneed. Later zat ik ook bij hem aan tafel en was hij nog terug gegaan om een extra berg aardappelen te eten. Hij was duidelijk trots op zijn werk.

We weten natuurlijk dat Speur en Mopper heerlijk koken, maar niemand had verwacht hoe heerlijk Cidalia deze maaltijd van aardappelen, vlees en groente vond. Ze bleef er maar van genieten.

Sommige kinderen zijn nogal energiek, ook tijdens het eten. Zo ook de bovenstaande Kevin en groepsgenoot Roan (L). Ik was wel benieuwd of hen een paar van mijn fidget spinners geven een goed of slecht idee zou zijn. Ik vernam gelukkig van Wende en Joep dat ze in ieder geval wat stiller en minder aan het springen waren dan andere dagen, al waren ze nog steeds genoeg gekkigheid uit aan het halen met de spinners.

Net nadat we de jongste slaapzal naar bed was gegaan begon ik het idee te vormen dat het misschien wel leuk was om met een aantal smurfen en oudste zaal weervollen te spelen. Echter voordat ik het goed en wel hen had kunnen voorstellen, zei Boerûh dat het ook voor hen bedtijd was. Als compromis konden we echter wel een potje op de slaapzaal doen, nadat ze zich hadden omgekleed en hun tand hadden gepoetst. Roan (G) vroeg of ik dan ook in pyjama mee zou spelen. In pyjama ging hem niet worden, maar er is wel een onesie aanwezig: het wel bekende berenpak! Roan was zeer tevreden toen ik “uitgedost” binnen kwam lopen. Boerûh smurf vroeg of ze ook mee mocht doen en natuurlijk kon dat. Ik was overigens de verteller.

In zo’n spel heb je als smurf natuurlijk een gigantisch doelwit op je rug en dat speelde zich de eerste nacht ook volledig uit: cupido Merijn verbond Sven met Boerûh, de wolven kozen ervoor om Sven op te eten, waarna grote boze wolf Joep ook meteen Boerûh verslond. Zo werden de “geliefde” allebei verslonden wakker. Boerûh was echter de jager en had ’s nachts goed geluisterd: ze had achterhaald dat Merijn degene was die haar koppelde aan Sven en schoot als “wraak” hem met haar speciale eigenschap dood. Een paar nachten later wonnen de burgers net doordat Sem tijdens de laatste stemming correct raadde dat Joep de laatste wolf was en niet Nathan. Al heeft de spanning Sem volgense mij wel wat grijzen haren op geleverd; hij had het er maar moeilijk mee.

Achteraf bleef ik op de slaapzaal achter om hen stil te houden. Je kunt je misschien voorstellen dat dat nogal warm is in een berenpak. Na een tijdje wilde ik die natuurlijk heel graag uit doen. Nadat ik daarvan terug kwam, zakte ik bijna door mijn krukje heen. Dat was natuurlijk hilarisch en daardoor niet zo goed voor de rust die ik hoorde te bewaren. Gelukkig waren ze even later toch braaf gaan slapen en kon ik ook richting de rest van de smurfjes om vervolgens naar bed te kunnen.

Vandaag hebben de Muzieknootjes corvee, maar dat is nogal een klein groepje. Gelukkig zijn er altijd kinderen die de afwas gezellig vinden, dus kwamen Vera, Yana en Jasper vrolijk meehelpen. In het geval van Jasper zelfs meteen nadat hij klaar was met zijn eigen corvee (opruimen).

Als Lolsmurf waardeer ik natuurlijk de scherpe opmerkingen van kinderen. Zo zei Joep nadat het over waarom en hoe bijen honing maken: “Dus honing is eigenlijk een bijproduct.” Ik vind het een leuke opmerking.

Tekenen is ook een favoriete bezigheid van zowel kinderen als smurfen.