Gongschaak is …boooiinng… best een makkelijk spelletje. Normaal ges- …boooiinng… proken doe je bij schaken een paar …boooiinng… dingen. Je kijkt naar goede zetten, rekent de meest …boooiinng… interessante door, en je neemt op een gegeven …boooiinng… moment een besluit dat wat je bedacht hebt …boooiinng… goed genoeg is, en voert die zet vervolgens uit. Bij …boooiinng… gongschaak is dat allemaal net wat …boooiinng… makkelijker. Wanneer de gong slaat, moet je …boooiinng… zetten. Klinkt simpel, toch?

Smullie had voor de ge- …boooiinng… legenheid een échte gong opgetrommeld. De kinderen van de …boooiinng… oudste slaapzaal waren al bevreesd voor dit geluid, terugdenkend …boooiinng… aan zondagochtend waarop ze vakkundig door de smurfen wakkerge-…boooiinng…-d werden nadat ze pas na vieren waren gaan slapen.

Wat het …boooiinng… er niet makkelijker op maakte, was dat de smurfen nogal …boooiinng… ‘gevarieerd’ omgingen met de vrijheid om …BOOOOOIIINNNNNG… op de gong te slaan. Waar Knutsel en Smullie voor een metronomisch ritme gingen, was muzikant Mopper van een …boooiinng… wat meer geïmproviseerde aanpak. Joep wist zich aanvankelijk het beste knopen …boooiinng… door te hakken, want hij won alle partijen. Totdat de smurfen …boooiinng… Klungel ook eens wilden laten slaan. Het was nog net geen fanfare, want …boooiinng… Klungel kan natuurlijk geen maat houden, maar met dat tempo leek het …boooiinng… af en toe …boooiinng… net op een …boooiinng… hardrockband. Dat liep niet goed af voor Joep.