Niet Lolsmurfs dagboek
De mensen die de website al een paar jaar volgen weten misschien dat ik (Lolsmurf) in het verleden een online dagboek bij hield. Daarin vertelde ik zowel wat dingen van “achter de schermen”, als andere leuke dingen die anders niet op de website kwamen. Dit gaat me dit jaar helaas niet lukken om weer op te pakken.
Maar het is natuurlijk nog steeds leuk om alle “kleine hoogtepuntjes” met jullie te delen, dus ik ga me daar op focussen, zonder alle poespas er omheen.
Zo was er Simon die graag op de oudste slaapzaal wilde slapen, en maar amper onder onze leeftijds grens viel. Dat mocht uiteindelijk, op voorwaarde dat er genoeg plek op die zaal was. Zijn luchtbed was echter net te groot om er nog tussen te passen :(. Maar hij had ook een matje bij en was bereid daar op te slapen, als dat betekende dat hij naar de ouderen mocht. Zo gezegd zo gedaan. En in een persoonlijke noot: Simon, die toewijding respecteer ik. Dan moet je echter nog wel je luchtbed leeglaten, en toen ik er even later naar keek merkte ik dat hij zijn ventiel er niet goed uit had getrokken. Dan duurt het even voordat ie leeg is ja.
Wegens om standigheden was er in het groepje dat nu de Muzieknootjes heet ineens geen groepsoudste. Daardoor werden Nathan en Lorijn samen gepromoveerd tot groepsoudste. De is voor ons ook voor het eerste, maar we hebben er alle vertrouwen in dat ze hun groepje samen goed leiden.
Het voorgerecht zaterdag was soep. Mopper en Speur hadden beide een soep gemaakt. Die van Mopper populairder en toen Vera toch die van Speur pakte zei ze bij de eerste hap dat ze brandhout proefde. Ik heb hem later zelf ook gegeten en vond Speurs soep overigens gewoon lekker. Met het hoofdgerecht aten we falafel. Voor een redelijk aantal kinderen was dat de eerste keer. Veel vonden het lekker, een paar iets minder. Dat hoort erbij. Maar ook een vrij grote groep vonden het raar dat we geen vlees aten. Maar ja, het was gewoon lekker, dus waar heb je het dan over?
Mopper kon helaas niet mee doen aan het smokkelspel, wat normaal gesproken toch altijd een favoriet spel is van de smurfen (ook van de kinderen). Maar ja, hij had een gigantische bestelling boodschappen die midden tijdens het spel zou arriveren. En wij zouden die met zijn tweeën opruimen. Ik denk dat we daar samen bijna een uur mee bezig waren, dus gelukkig hoefde niet iemand dat alleen te doen.
Ik had ook maar net genoeg tijd een laptop buiten klaar te zetten voordat de kids terug kwamen. Er was namelijk zaterdag avond een of andere voetbal wedstrijd die kinderen toch misschien wilde kijken. Toen er ook een tweede laptop beschikbaar was vulde we zo 4 banken met kinderen die wilde kijken. Interessant genoeg keken het grootste gedeelte van de partij het grootste gedeelte van de meiden en slechts een paar jongens. Toen Nederland voor begon te staan werden te jongens toch ook geïntereseerd. Hoe heet dat? Mooiweerfans?
Daarna gingen alle kinderen (ja ook voor de ouderen was het al laat) zoals afgesproken vliegensvlug naar bed. Sebastiaan vroeg echter of hij bij de jongeren mocht: hij was erg moe en vermoedde dat de ouderen niet van plan waren veel te slapen. Gezien het feit dat ik gehoord heb dat Smullie om 4 uur ’s nachts bij hen nog boos heeft moeten kijken, denk ik dat Sebastiaan een slimme keuze heeft gemaakt. Volgens mij was het zelfs zo erg dat ook Simon terug wilde.
Voor de jongsten was het echter ook niet ideaal: de sporthal blijkt al vroeg licht te worden. Dit hadden we natuurlijk kunnen weten, andere jaren hebben daar smurfen geslapen en die hadden daar toen ook last van. Speursmurf gaf iedereen die daardoor vroeg wakker werd te keuze om lekker te blijven liggen en eventueel iets te lezen, of rustig buiten te spelen. Ik moest Bram en Pepijn wel nog even terug fluiten: ze waren met 12 graden buiten aan het spelen in korte broek en tshirt. Toch even een trui aan doen. Thomas had wel al wat warmere kleren aan, maar die zat gewoon rustig binnen.
Tijdens de lunch mogen de kinderen zelf weten bij wie ze aan tafel willen zitten, al moet er wel minstens 1 smurf bij zitten. Bij de “meidentafel” met Marit, Veerle, Lorijn, Cidalia, Aurora, Wende en Yana verzochten ze of ik aan wilde sluiten. Dat leek me wel gezellig, maar moest eerst nog wat andere dingen klaarzetten. Ondertussen hadden ze blijkbaar 4 smurfen weggestuurd om de laatste plek voor mij vrij te houden. Richting het eind van de lunch moest ik wel al eerder naar de keuken om de afwas voor te bereiden en liet ik me even vervangen door Ruimtesmurf, dus het is toch even écht een meidentafel geweest.
Afwassen is een van mijn favoriete corvee taken. Vooral omdat je foute muziek op kan zeggen en met zijn alle lekker mee kan blèren. Cidalia en Vera vinden dit blijkbaar ook, want die deden in de ochtend vrijwillig mee. Als smurf moet je soms wel opletten of de kinderen daadwerkelijk goed afdrogen. Aan de ouders van Yaro: hij heeft duidelijk nog wat oefening nodig, hij mocht het met enige regelmaat over doen.
Bij het afruimen stapelde Finn alle bekers op. De stapel was net zo groot als hem zelf!
Op kamp doen sommige kinderen kaarten.
Er zijn er ook een paar die schaken.
En de meeste smurfen zijn bezig dingen op te ruimen.
Allerlaatst had ik Klungel nog beloofd dat ik zelf een klungel momentje had…. Er waren een aantal komkommerstukjes naast bakjes op een dienblad gevallen. Die wilde ik aan de kant gooien. Op het moment dat toevallig Klungel voorbij liep. Sorry Klungelsmurf.