Lief dagboek,

Don’t get me wrong, alle spellen waren vandaag super leuk, maar ik ga in dit dagboek vooral hebben over het avondeten. Er is namelijk van alles gebeurd in korte tijd. Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar het klonk alsof Cathelijne had besloten dat zowel zij als Jurian niet mochten praten totdat ze eten mochten opscheppen. Ik weet niet waarom, maar Jurian ging er volledig in mee. Zelfs toen er was geregeld dat zij als laatste aan de beurt zouden komen. Puur om hen te stangen (en om Klungel gelukkig te maken) mocht Klungel voor het eerst in jaren eten halen voordat alle kinderen waren geweest. Hoewel Jurian keurig zijn mond hield was het zo duidelijk dat hij bedoelde te schelden dat Muziek toch nog even zei dat hij niet mocht vloeken.

We aten heerlijke wraps. Wraps betekent fingerfood, fingerfood betekent knoeien. Ik weet niet wie het was, maar er was een smurf die zo slim was papieren handdoekjes rond te delen. Echter het was niet altijd genoeg. Nadat ik voor mijn eigen tafel extra had gehaald zei Muziek dat Paulien ook nog nodig had. Ik vroeg of 1 genoeg was, maar dat zou blijkbaar bij lange na niet genoeg zijn. Daarop kreeg Paulien de halve stapel. Dat waren er wel genoeg.

Het laatste ding dat gebeurde was tevens het enige dat aan mijn tafel gebeurde. Tijdens het toetje waren de kinderen aan het lachen met een gebaar. Ik zat helaas aan de andere kant van de tafel en begreep niet waarom ze moesten lachen. Maar ik had wel door waarom kort daarna Ruimte tranen in haar ogen had van het lachen. Lorijn moest namelijk zo hard lachen dat wat vla uit haar mond de tafel over vloog om niet alleen spetters op Ruimtes hesje te geven, maar zelfs op de hesjes van de smurfen achter haar. Ruimte kreeg de slappe lach en stak daarmee de halve tafel aan.

Het diner was erg gezellig vandaag.

Welterusten!