Lief dagboek,

Het was gisteravond besloten dat iedereen vandaag een half uur later mocht opstaan. De smurfjes waren hier zo tevreden mee dat uiteindelijk niemand zijn wekker had gezet. Met als gevolg dat iedereen 40 minuten in plaats van 30 langer heeft geslapen. Uiteindelijk was het flink aanpoten omdat de kinderen sneller echt wakker waren dan wij.

Bij het ontbijt had ik snel wat eten naar binnen gewerkt om de afwas voor te bereiden. Van gister zijn namelijk nog wat pannen blijven staan omdat met de dropping vrijwel alle smurfen nodig waren. Bovendien stonden overal in de keuken spullen, waardoor er geen aanrecht overblijft voor vuile of schone afwas. Met wat slim opruimen kon dat probleem natuurlijk prima opgelost worden. Die zooi van de dag ervoor zorgde er echter voor dat de afwas maar bleef duren en duren.

Hierdoor had ik het eigenlijk alles van portaalschaak gemist. Na het afwassen moesten we ook nog een wasje draaien voor schone theedoeken en hesjes. Het schijnt namelijk dat als je 4 dagen hetzelfde hesje draagt, er toch wat vlekken op komen. Vandaar dat het merendeel van de smurfen in hun oude hesjes rondliepen.

Toen we daar eindelijk mee klaar waren, was het al bijna tijd voor de lunch. Bij de lunch begon het rodedraadspel belangrijk te worden. Elk groepje had namelijk 3 opdrachten die ze de smurfen moesten laten doen zonder dat die het door hadden. Bijvoorbeeld: Ruimte naar de hemel laten wijzen. Het was mij al snel duidelijk dat een van de opdrachten voor mij was om mij te laten lachen. Dan ga je als smurf natuurlijk dat proberen te voorkomen. Echter toen de kinderen met Boeruh aan het discussiëren waren of tomaat een groente was (ze moesten Boeruh 3 verschillende groentes laten noemen) moest ik lachen om hun doorzettingsvermogen en verwoede pogingen. Oeps.

In de voorbereiding van het middagspel had ik een bank naar achter gedragen zodat de kinderen daar hun dominosteentjes op konden bouwen. Echter Boeruh zag die bank wel zitten en heeft die van mij ‘overgenomen’. En geloof me, ik heb flink mijn best gedaan om de bank terug te krijgen. Uiteindelijk heb ik maar een nieuwe bank naar een andere plek gebracht, want ook mijn plek was ingenomen. Grrr. Tevens kwam Rens van Dijken naar mij toe om te informeren naar mijn rol als Lolsmurf en wat voor grapjes ik dan maak. Toen ik mijn grapje van gisteren vertelde, hadden ook zij weer een opdracht voltooid.

Zoals ik al zei, moesten de kinderen bij mij dominostenen bouwen bij de minigames. Ze hadden daar 3 minuten de tijd voor en ik kan je vertellen dat in die 3 minuten een hoop aantal emoties passen. Anticipatie, opperste concentratie, ongeloof, teleurstelling en euforie waren alle in grote hoeveelheden aanwezig. Maar ik moet zeggen het record van 184 steentjes is best knap op zo’n bank in 3 minuten, ook als je daar met zijn zessen voor bent.

Al tijdens de minigames werden er volop pannenkoeken gebakken. Die waren natuurlijk voor het avondeten waardoor kinderen als Leo nog erger in de war raakte van ons weekschema. Dat eten we normaal namelijk op vrijdag. We dachten genoeg pannenkoeken te hebben om iedereen te voorzien. Het bleek echter als snel dat de kinderen sneller aten dan verwacht en ook het aantal gebakken pannenkoeken viel tegen. Tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen! Dus moest er snel geschakeld worden. Tafels werden naar binnen gedragen door smurfen en groepsoudsten. Ondanks het gebrek aan vertrouwen van Klungel lukte dit zonder ongelukken binnen een paar minuten. Daarna werd het merendeel van de groepjes weer aan het spelen gezet, zodat er slechts voor een paar groepjes tegelijk pannenkoeken gebakken hoefde te worden.

Na het avondeten viel ik nog even mee in voor Potige met het afwassen. Hij was helaas ziek naar huis. Hier na pakte ik wat hoog nodige rust, dus ik had helaas het toernooitje gemist. Maar ik kreeg wel deze mooie foto van Muziek.

Henk en ik zijn moe en gaan slapen. Tot morgen!