Lief dagboek,

Deze ochtend werd ik relatief vroeg wakker, onze zaal koelt namelijk flink af ’s nachts waardoor ik door de kou vroeger wakker was. Ik moet zeggen, daardoor ga je toch sneller je bed uit. Het was echter niet alleen binnen koud, ook buiten was het fris. Dan doe je het die kinderen niet aan om buiten te gaan ontbijten, dus moesten alle tafels naar binnen.

Dat was niet zo handig voor het ochtend spel. Daarvoor hadden Muziek en ik namelijk de tafels buiten nodig. We immers een soort zeeslagje spelen. Alleen mocht je alleen kiezen waar je schoot als je met een bal een emmer kon raken, anders werd er een dobbelsteen gegooid. Dat klinkt heel vervelend, maar in de praktijk ben je toch alleen maar aan het gokken dus viel de handicap wel mee. Die tafels hadden we in ieder geval nodig als schrijfplek en om schaakborden op te zetten. Op die borden konden ze hun schoten bij houden.

Het spel had ook nog een deel twee (waar de tafels weer ergens anders moesten staan) waarbij de kinderen een grotendeels blinde onderzeeër spelen. Het was echter ook een spel waarbij het lastig te controleren was of de kinderen zich aan de regels houden. En als dat niet het geval was hadden de andere groepjes er wel erg veel nadeel aan. Helaas zijn dat soort aspecten lastig in te schatten als je een spel bedenkt. Maar de kinderen vonden het wel leuk, dat merk je als ze na het spel het spel na gaan doen.

Door al onze extra broodjes gaat het normale brood wat langzamer en dan wordt je brood oud. Gelukkig wist de keukenploeg hier wel raad mee en heeft de hele ochtend wentelteefjes gebakken. Met als gevolg dat iedereen bij de lunch overheerlijke wentelteefjes hadden. Nomnomnom. Inmiddels was het ook duidelijk dat vanavond wel eens de laatste droge avond van de week zou kunnen zijn, dus dat de dropping echt vanavond moest.

’s Middags hadden we een onverwachte casino middag. Kinderen die al langer mee gaan weten bijna  niet anders dan dat dat standaard woensdag avond na het zwemmen is. Maar niet dit jaar! Dit kwam zo onverwacht dat Leo durfde te wedden met Potige dat er dit jaar geen casino AVOND zou zijn. Dat is natuurlijk niet heel verstandig want nu moet Leo babyvoer eten.

Ik zat aan de blackjack tafel waar ik een aantal nieuwe kinderen heel enthousiast heb gekregen voor dit mooie spel. Ik kwam er echter achter dat de kinderen niet heel oplettend waren. Deze kennis heb ik zowel in hun voordeel als in hun nadeel gebruikt, maar toen ze richting het einde van het spel groot gingen inzetten kon ik de neiging niet onderdrukken om hun wat geld af te troggelen. Dus sorry Stef en Olivier, ik zal het proberen later in de week goed te maken. Ik laat jullie wel ontsnappen bij het smokkelspel ofzo. Het zal hun echter niet de winst hebben gekocht, ik zag kinderen die bij andere spellen 40 keer zoveel hadden gewonnen als zij toen inzetten.

Soms gebeuren er op kamp spontane dingen uit het niets. Een van die dingen gebeurde deze middag na het casino. Boeruh was op weg naar de douche, ze had haar hesje al uitgedaan en was er eigenlijk al goed op voorbereid, dus ze had ook geen telefoon meer opzak. Helaas zaten nog een paar meiden die vandaag moesten douchen te treuzelen. Dus moest ze nog even wachten en liep ze naar buiten. Echter zonder hesje mogen smurfen nat gegooid worden. Een paar kinderen hadden dat door en hadden al een waterfles gepakt. Echter een andere smurf was hen voor door te zeggen dat het niet mocht.

Eigenlijk vond Boeruh dat wel jammer, het was ineens mooi weer en haar kleren mochten toch nat worden. Dus zei ze in het leiding hok dat ze wel wat kinderen nat wilde gooien. Daar konden Muziek en ik ons ook wel in vinden dus even later waren wat waterballonnen en emmers aan het voorbereiden. Ongeveer een kwartier later waren een heel aantal kinderen en 4 smurfen drijfnat. Wij lol gehad, zij lol gehad. Alleen jammer dat wij de smurfjes het dan wel op moeten ruimen.

’s Avonds was dus de dropping. Ik had al een drukke dag gehad dus ik had me uit het meelopen gepraat. Daarvoor in de plaats ging ik de groepjes klaar maken voor vertrek. Toen die vrijwel allemaal wegwaren deed ik samen met Ruimte nog een flinke berg afwas die er nog stond. Toen die eindelijke weg was, was het eerste groepje al weer terug. Helaas niet echt rust dus. Maar Knutsel had wel nog een steen mee terug genomen. Die heb ik natuurlijk oogjes gegeven en samen gedoopt tot kampsteen Henk.

Ik en Henk zijn moe en gaan slapen Tot morgen!