Lief dagboek,
Vandaag is het Kempenkamp weer begonnen. Om deze reden ben ik gisteravond vroeg naar bed gegaan en stond vanochtend de wekker ook weer vroeg. Nadat het tijd was om te vertrekken zijn wij eerst richting Helmond gegaan om al de Kempenkamp spulletjes te halen. Dit zijn er stiekem best veel, in een normale aanhanger had dit niet gepast! Daarna zijn wij doorgegaan naar de blokhut. Zoals zowel de ouders als de kinderen hebben gemerkt was dit wat lastiger door de activiteiten van de manege, vooral met een grote huif!
Eenmaal aangekomen op de blokhut moest alles snel uitgepakt worden. Ook moesten al onze spullen weer afgewassen worden omdat deze weer een jaar in de berging stonden. Iedereen die hier aan mee heeft geholpen bedankt! Terwijl ik vrolijk aan het afwassen was, is mijn vader (hij had de huif gereden, ook nog bedankt hiervoor!) naar huis vertrokken. Even later bleek echter dat mijn jas nog in zijn auto lag, oeps! Gelukkig was hij zo lief om deze terug te komen brengen.
We waren nog lang niet klaar met het afwassen of het was al twee uur! Daar waren de eerste kinderen al! Ik ging snel naar de jongste slaapzaal. Daar ga ik de gehele week slapen dus ik ging ook de kinderen die daar sliepen opvangen. Ik weet niet meer hoe het is gebeurd, maar toen net iets meer dan de helft van de kinderen van mijn slaapzaal lagen, raakte ik verdraaid in het verkeersdrama. Iedereen was natuurlijk heel hard bezig waardoor eigenlijk geen enkele smurf door had wat voor een chaos het was. Ik had de verantwoordelijkheid van mijn kamer afgegeven (eigenlijk is het woord afgeschoven beter van toepassing) en begon op en neer te rennen tussen de verkeersbrigadier, de parkeerplaats en de ouders. Ondanks mijn verwoede poging om mee te helpen, had het uiteindelijk weinig zin, oeps! Toen er meer mensen weggingen en ook meer mensen langs de straat parkeerde ebde de chaos vanzelf weg. Knutselsmurf had er voor gezorgd dat iedereen op de jongste slaapzaal een mooie slaapplek had en de afwas was inmiddels ook klaar. Zucht. Even iets minder stress.
Ik kon lekker rustig in de zaal beginnen aan het score bord waarop de kinderen de hele week kunnen zien hoe hun groepje gepresteerd heeft. Kort daarna begon een van de weinige spellen die niet op dat score bord te zien is: de kennismakingsspellen. Nu moeten jullie iets weten en dat is dat smurfin een mooie camera en microfoon heeft geregeld om leuke filmpjes mee te maken. Nu moeten jullie nog iets weten en dat is dat deze blokhut heel slecht internet heeft en al helemaal geen wifi, dus waarschijnlijk komen er niet zo veel van deze filmpjes op deze website te staan.
In ieder geval: ik mocht geluidsman spelen. Dus toen stond ik daar, met mijn koptelefoon op en mijn hengel vast. Voor de kinderen was dit natuurlijk hilarisch om te zien en zij probeerden ook regelmatig in de microfoon te praten. Niet heel goed voor de ‘natuurlijkheid’ van de filmpjes. Helaas kan dit op den duur erg zwaar worden dus moest ik de hengel afstaan aan brilsmurf.
We hadden wat vertraging voor het eten, dus de kinderen hadden een extra lang speelkwartier. Natuurlijk was het grootste gedeelte aan het voetballen, maar een aantal waren ook in de boomhutten aan het spelen. Er is namelijk het volgende aan de hand: we hebben twee boomhutten, een geclaimd door de meiden en een door de jongens. Dat kan natuurlijk nooit lang goed gaan. En inderdaad: al snel hebben de jongens de meisjes de oorlog verklaard. Gelukkig blijft deze ‘oorlog’ beperkt tot een paar dennenappels die gegooid worden zonder gewonden te maken. Daarnaast probeert Jonne de meiden te irriteren door in de buurt van hun hut te komen. Emily jaagt hem steeds weer weg. Maar waar draait deze ‘oorlog’ nou eigenlijk om? Ik heb van Emily een mooie samenvatting gehoord: jongens zijn stom. Want ja, eigenlijk zijn het gewoon een paar jongens die het leuk vinden de meisjes te plagen.
Maar wat wordt er nu eigenlijk gedaan in deze boomhutten? Het is bijna stereotyperend, maar de meiden proberen hun hut te versieren terwijl de jongens met touw en takken die in dit touw zijn geknoopt een soort schommelen hebben gemaakt. Tevens hebben ze ook een soort hijs mechanisme gemaakt om grote takken naar boven te halen.
Toen het eten eindelijk klaar was werden de groepjes bekend gemaakt en gingen we lekker burgers eten. Natuurlijk kwamen er een paar kinderen voor het eerst achter dat ik vegetariër ben en mocht ik weer aan Oleksander en Dion uit leggen dat dat beter is voor het milieu. Na een heerlijk maaltijd mocht ik samen met ruimtesmurf en De Schaaklegendes de afwas gaan doen. Helaas was muzieksmurfs afwasafspeellijst nog niet beschikbaar, dus het was niet zo gezellig als het had kunnen zijn. Gelukkig heb ik net gezien dat ik morgen middag samen met ruimtesmurf nog een kans heb en dan kan deze muziek wel knoerhard aan.
Op het moment van schrijven is het eerste avondspel bezig. Sterker nog ik hoor ze terug komen dus ik zal er een eind aan breien.
Al met al was het een druk begin van de dag, maar het begint alleen maar beter te worden en alles wijst erop dat dit weer een geweldig kamp gaat worden! Ik zal mijn slaapzaal maar eens op gaan vangen.
Lolsmurf
PS Het doel van deze stukjes is om een indruk te geven hoe het kamp er aan toe gaat. Ik kan niet garanderen dat ik elke dag een stukje kan schrijven en ik weet vrijwel zeker dat het niet zo uitgebreid zal worden, maar ik ga mijn best doen.