Maandag was het even voor een paar potten normaal schaak. Totaal zijn er 6 rondes gespeeld volgens de Zwitserse methode (iedereen speelt tegen degene met hetzelfde aantal punten op dat moment.
Ronde 3 was hier heel belangrijk, kinderen hadden al 2 overwinningen behaald en vooral de partij tussen Freek met wit en Arish met zwart duurde een hele tijd.
In ronde 4 waren er nog 3 kinderen die konden gaan voor de perfecte score: Freek, Valentijn en Iris. Freek moest tegen Valentijn wat ook een erg mooie partij werd die uiteindelijk gewonnen werd door Valentijn. Iris had helaas verloren van Willem waardoor zij niet meer voor de perfecte score kon gaan.
Uiteindelijk had Valentijn na 6 rondes al zijn partijen gewonnen en kwam daarmee als eerste op de ranglijst. Freek (9 jaar!) heeft heeft na zijn verlies tegen Valentijn zijn resterende partijen wel nog gewonnen en nam daarmee een mooie tweede plek. De derde plek werd gedeeld door Willem, Iris en Kevin (ook 9 jaar!).
Door het wisselvallige weer van de kampweek zijn we uitgeweken naar Tilburg om daar overdekt te kunnen zwemmen. Met onze karavaan van smurfmobiles zijn we afgereisd naar het zwembad, auto’s volgeladen met kinderen, smurfen, boterhammen en natuurlijk Donald Ducks. Eenmaal aangekomen traden we via de achteringang naar binnen (tja, corona…). We nestelden ons boven met een goed uitzicht over het hele zwembad en, nog belangrijker, directe toegang tot de wildwaterbaan. Volgens mij hebben wij het zwembad eigenhandig duizenden euro’s aan afschrijvingskosten gemaakt door het de slijtage van het veelvuldige gebruik. Voor veel kinderen bestond de dag toch voor zo’n 80% aan de trap oplopen, de wildwaterbaan af en de trap weer oplopen om nog een keer te gaan. Maar gauw keken sommige kinderen en smurfen al verder dan de wildwaterbaan. Zo heeft Surfsmurf het op zich genomen om de buitenglijbaan om te toveren tot raceparcours. En in het bad waar eerder die dag rustig baantjes werden getrokken lagen nu matten die door zowel kinderen als smurfen hard bevochten waren. Al met al een geslaagde dag met wederom een hoop waterpret.
Woensdagavond stond het grenshandelspel op het programma. Dit spel lijkt een beetje op het geluidenspel, maar Klungel en Knutsel hadden er wat extra regels bijgeknutseld / -klungeld. Nadat de groepjes te voet en te auto naar het bos waren gekomen, gingen ze op zoek naar handelaren om hun handelswaar te ruilen voor zoveel mogelijk geld. Deze handelaren waren te herkennen aan dierengeluiden. Moppersmurf was bijvoorbeeld erg bedreven in het nadoen van en Koe, terwijl Lollie als papegaai een aantal veel voorkomende teksten uit zijn mouw kon schudden.
Had je eenmaal eenmaal een handelaar gevonden, dan was de volgende stap erachter komen waar de handelaar veel geld voor over heeft. De kinderen hadden zowel antieke als niet-antieke voorwerpen bij. Sommige handelaren boden veel voor antiek, anderen juist niet. Door simpelweg te vragen ‘geef je veel voor antiek?’ kon je erachter komen met welk type handelaar je van doen had.
Zo gezegd, zo gedaan. Helaas waren er twee (geplande) obstakels. Obstakel 1 was dat niet alle handelaren eerlijk waren. Zij gaven bijvoorbeeld aan veel te geven voor antiek, maar deden dat niet. Je was dan een duur antiek voorwerp kwijt. Obstakel 2 was Surf. Surf had nog ergens een knuppel en wat smurfo’s zien liggen en liep door het bos als bewaking. Vond Surf je groepje en tikte hij een groepslid, dan kreeg je een boete. Je dacht niet dat de piraten eerlijk aan hun voorwerpen gekomen waren, toch!? Daarentegen zou Surf Surf niet zijn als hij niet ook de groepjes zou belonen die oneerlijke handelaren wisten te melden. Groepjes die juist gokten wie deze oneerlijke handelaren waren, konden extra smurfo’s verdienen.
Helaas voor de kinderen waren er nog wat extra obstakels. Zo bleek dat het bos op sommige plekken toch wel erg dichtbegroeid was, onder andere door de vele regen die ook die woensdagavond uit de lucht viel. Een tweede probleem was dat de grenzen van het gebied op sommige plaatsen op meerdere manieren te interpreteren was – toch wel een essentieel onderdeel van een grenshandelspel.
Hierdoor werden ook gelijk de navigatievaardigheden van de kinderen getoetst. Twee groepjes wisten veilig bij de beginpost aan te komen. Niet toevalligerwijs waren dit de groepjes zonder smurf. De andere twee groepjes waren zo ongelukkig Muzieksmurf te treffen. Nu moeten jullie weten, Muzieksmurf staat onder de smurfen ook wel bekend als Panieksmurf. Onder leiding van admiraal Muziek waren de kinderen verdwaald in een maïsveld. Dit ondanks ondersteuning van whatsapp live locatie, hulp van Boerûh (expert in maïsvelden) en het feit dat ze maar 50 meter verwijderd waren van de toegesnelde Hippe en Mopper en deze laatsten de kinderen dus gewoon konden horen. Nadat Mopper de groepjes toch gevonden had (na meer dan een halfuur zoeken), besloten ze naar de blokhut terug te lopen. Aldaar wachtten hen de twee groepjes die eerder terug waren gekomen en, als kleine goedmaker, heerlijke warme chocolademelk en marshmallows van Dicht. Zo konden ze toch nog lekker slapen.
Op dinsdagavond stonden de kinderen voor een groot raadsel. Er was een matroos dood aangetroffen op zijn schip. Dit kon maar een ding betekenen. De kinderen gingen levend cluedo spelen. De bedoeling van levend cluedo is om een moord op te lossen door te praten met verschillende smurfen in rol.
Dit jaar was er een moord gepleegd op een schip en moesten de kinderen de bemanningsleden van het schip de Donkere Koningin ondervragen. Daarnaast waren er ook bemanningsleden van een ander schip en een gevangen kapitein van een ander schip aan boord. Erg ingewikkeld allemaal, maar vol goede hoop gingen de groepjes aan de slag.
Het groepje van Willem (Kapitein schaak) ging systematisch aan de slag en ze hielden de hints van de smurfjes erg nauwkeurig bij. Het groepje van Jurian (de schurende scheurbuiken) waren er vroeg bij om te raden wie de moordenaar was. We hadden toch maar de tip gegeven met alle smurfjes te praten om zeker te weten dat ze niks over het hoofd hebben gezien.
Valentijn had vlak voor het einde van het spel de moordenaar gevonden. Jammer genoeg had zijn groepje Check Sparrow twijfels bij zijn verdenking en hebben ze naar nog meer speuren het verhaal toch niet kunnen oplossen. Ze waren wel het dichtst in de buurt gekomen van de waarheid en hebben hiermee de winst kunnen pakken.
Het spel eindigde met de gevangen kapitein die het einde van de plank voorbij moest lopen onder veel gejuich van de kinderen. Al met al een leuke avond vol speuren.
Het zijn nogal drukke dagen geweest en ik schrijf dit terwijl het zwemmen wordt voorbereid dus ik ga het relatief kort houden.
Het Kempenkamp heeft nogal veel spullen, waarvan een groot deel vrijwel nooit wordt gebruikt waaronder 2 incomplete tangramsets van verschillende groottes. Dinsdag had ik echter een nut hiervoor kunnen vinden. In verband met regen moest de 2e ronde van de minigames namelijk binnen. Helaas waren niet al deze spelletjes geschikt voor binnen. Ik was gelukkig al langer met een idee in mijn hoofd aan het spelen: laat de kinderen met de zojuist genoemde tangramsets zo goed mogelijk iets uitbeelden. Als vervangend spel heb ik hen een papegaai, een piratenschip en een schatkist laten leggen. Uiteraard waren niet alle groepjes hier even goed in maar de Vliegende Schaakstukken hebben echt een prachtig piraten schip en een mooie papegaai neergelegd.
Cluedo was weer een genot om te spelen. Dit keer had Mopper een verhaal in elkaar gedraaid, vol intrige en persoonlijke ambities. De kinderen vragen echter alleen waar je wanneer was en wie je gezien hebt en komen er daardoor jaar achter jaar niet achter de diepere verhaallijnen waar de smurfen niet alleen hard voor gewerkt hebben, maar die vaak ook de echte reden voor de moord schuil houden.
Woensdag had ik de chaotische schaakvariant verbiedschaak georganiseerd. Sommige kinderen vonden het helemaal geweldig, anderen vonden het helemaal niks. Zo gaat het helaas soms. Gelukkig heeft ook de tweede categorie zich vermaakt volgens mij. Waar mijn neus ook weer opgedrukt is is dat het niet uitmaakt hoe goed je een schaakvariant uitdenkt, de kinderen vinden altijd wel een situatie waar je nog niet aan gedacht had. Wat is de “losgelaten is gezet” van een zet verbieden? Is promoveren tot toren echt een andere zet als promoveren op hetzelfde veld tot dame?
Ik moet zo weg dus hier ga ik het bij laten, tot de volgende keer!!
Jurian maakt er al de hele week een punt van dat hij zo min mogelijk vegetariërs aan zijn tafel wil. Helaas voor hem zijn ongeveer de helft van de smurfen vegetariër, dus hij ontkomt er sowieso niet aan. Woensdag hadden de smurfen echter een verrassing voor hem bij het avondeten. Een voor een werden zijn groepsgenoten naar andere tafels gestuurd, totdat alleen Freek (die wilde graag meedoen aan het spektakel) en 6 lege stoelen overbleven. Laten er nou precies 6 vegetarische smurfen nog een stoel zoeken. Wat een toeval!
Toen was er ineens een vegatafel met 6 vegasmurfen Jurian en Freek. Er waren ook precies 8 stukken vegavlees dus Freek (vrijwillig) en Jurian (minder vrijwillig) aten ook gezellig vegavlees mee. Freek vond het lekker, Jurian niet. Maar ja, je moet wel je bord leeg eten, dus heeft Jurian uiteindelijk braaf het stuk opgegeten. Maar ja, je bord leeg eten is ook een vereiste voor smurfen en omdat Mopper nogal enthousiast had opgeschept, was dit wel een uitdaging voor Lolsmurf en Klungelsmurf. Lolsmurf was het uiteindelijk gelukt. Klungelsmurf had het zwaarder omdat hij eerder op de dag een eetwedstrijd met Cathelijne had gehad. Toen Jurian even niet keek, schoof hij een daar happen richting Smulsmurf die dat nog wel kon weg werken.
Al met al hebben we met zijn allen erg kunnen lachen en wij zijn er volledig van overtuigd dat Jurian in het vervolg vaker vegetarisch wil eten.
Deze ochtend mochten de kinderen een spel spelen dat zeer populair is bij vele smurfen; BeerpongSchaak. Tijdens dit spel mogen de kinderen een pingpongbal in bekers proberen te gooien. Elke beker staat voor een stuk. Bij elk raak schot in een beker mag de spelerhet betreffende stuk op het bord verplaatsen. Bij dit spel hoeven de spelers geen mat te zetten; zodra de koning wordt geslagen, heeft het team gewonnen.
Vorig jaar hebben we dit spel ook al gespeeld, maar het opstarten dit jaar was weer moeilijk met veel ballen die naast de bekers belandden in de eerste ronde. Gelukkig herpakten de kinderen zich snel en gingen na de eerste ronde bijna alle balletjes in de bekers!
De Vliegende Schaakstukken deden bij dit spel hun naam wel eer aan. Twee keer belandde de bal op de bekers in plaats van erin, net alsof het balletje aan het vliegen was! Gelukkig vlogen de stukken ook over het bord. Er kwamen meer dan genoeg pingpongballen in de bekertjes, want ze hebben alle drie de potjes gewonnen! Vooral Sydney kon heel zuiver gooien; hij heeft bij alle potjes de winnende zet gespeeld. Heel erg knap!
Check Sparrow had wel wat minder geluk in de laatste ronde, na een mooie start van 1. e4, 2. De2 hebben ze alleen nog maar de loper gegooid. Als de dame niet gezet was, zouden ze zelfs mat hebben kunnen zetten met de loper! De Schurende Scheurbuiken konden hier goed gebruik van maken; zij hebben met een pion eerst de dame weten te slaan op e2. Dat was een eind lopen!
Na een actieve ochtend vol speuren was het ’s middags tijd voor een lekker potje schaken. Gewoon schaken? Nee, natuurlijk niet! Bij verbiedschaak mag de tegenstander steeds je eerste (poging tot een) zet verbieden. Doet hij dit, dan moet je je zet terug doen. De volgende poging mag echter niet verboden worden. Dit veroorzaakte veel chaos en bleek best tactisch. Want doe je meteen je beste zet? Of probeer je eerst je tegenstander te foppen door een net iets minder goede zet te doen, in de hoop dat die zet verboden wordt? Ook geldt als schaak maar op 1 manier opgeheven kan worden en die zet wordt verboden, dat je dan dus mat staat. Dit maakte dat de dame een erg sterk stuk was, zeker doordat die vaak lastig teruggeslagen kon worden.
Bij veel partijen zag je dat kleine fouten tijdens de opening al gauw resulteerden in een verloren partij. Aan de andere kant had Valentijn het spelletje meteen door en won hij alle vijf zijn partijen. Mede hierdoor haalde zijn groepje dan ook 10 punten voor dit spel. Gwen ging voor een heel andere strategie: ze probeerde aan het begin van iedere partij de tegenstander ervan te overtuigen om zonder verbieden te spelen.
Al met al een leuke, maar zeker ook uitdagende vorm van schaken! De scores zijn als volgt:
Als piraten ergens aan land komen, dan nemen ze de omgeving altijd goed in zich op. Deze kennis gebruiken ze bij het maken van schatkaarten zodat ze hun verstopte buit weer terug te vinden. Vandaag kregen de kinderen een boekje vol foto’s mee die de piraten gemaakt hadden toen ze aan land kwamen. Aan de kinderen de taak om die plekken terug te vinden.
Op maandag werd er in hetzelfde gebied al gesmokkeld, dus het spel begon met enthousiaste uitroepen, zoals ‘Ik weet waar dit is!’ en ‘Dat is hier vlakbij!’ Toch waren er ook nog genoeg onontdekte plekken. Sommige groepjes liepen in cirkels en kwamen meer dan vijf keer op dezelfde plek uit. Andere groepjes hadden hiervoor een slimme oplossing en schakelden de hulp in van bewoners van de wijk.
De piraten waren tijdens hun bezoekje hier gefascineerd geraakt door gele auto’s, dus voor de bonusvraag gingen de kinderen op zoek naar deze gele auto’s. Het groepje Kapitein Schaak ging hier enthousiast mee aan de slag, waarbij zelfs Olivier werd omgetoverd tot een gele auto. Door deze creatieve aanpak verdienden ze hier ook de meeste smurfo’s mee.
Dinsdagmorgen was het tijd voor estafetteschaak! De teams staan bij een pylon aan beide kanten op een meter of 8 van het schaakbord. Het eerste kind moet naar het bord rennen, een zet doen, weer terug rennen naar de pylon, daar de volgende aantikken en dan mag die weer naar het bord rennen voor de volgende zet, enzovoorts. Het gaat dus niet alleen om goede schaakzetten, maar vooral ook om de snelheid. Want je hoeft niet te wachten tot je tegenstander een zet heeft gedaan. Zodra je bij het bord bent, mag je een zet doen. En de winnaar is het team dat de koning van de tegenstander slaat. De strategie van de meeste teams is dus om maar zoveel mogelijk schaak te zetten en hopen dat het andere team dat in de snelheid niet doorheeft zodat je daarna de koning kan slaan. Dat gebeurt soms zelfs al na pas 3 zetten, waardoor het spel vrij snel gaat. Er werden in totaal 6 ronden gespeeld. Het team dat 5 van de 6 wedstrijden wist te winnen en daarmee de winnaar van estafetteschaak is geworden zijn de Schurende Scheurbuiken.
Een paar smurfen vonden het toen leuk om de kinderen uit te dagen voor een potje estafetteschaak. De 4 kinderen die gisteren het best waren bij het toernooitje, Valentijn, Freek, Willem en Iris mochten aantreden tegen Mopper, Klungel, Lollie en Smullie. Klungel zei nog “moeten wij niet verder weg gaan staan, want wij zijn groter, sneller, slimmer, beter enz.” Uiteindelijk werd er gewoon onder gelijke omstandigheden gespeeld en werden de smurfen helemaal ingemaakt door de kinderen! De smurfjes hadden geen enkele kans, verloren snel veel materiaal en de koning van de smurfen kon niet veel later ingesloten en geslagen worden. Hoogmoed komt voor de val, Klungel!
Ten slotte werd er nog een potje 4-persoonsestafetteschaak gespeeld. In dit geval dus 4-teamsestafetteschaak. Op een speciaal schaakbord voor 4 personen werd dit spel gespeeld. Dat is met 4 spelers al vrij onoverzichtelijk, laat staan met 4 teams in estafettevorm! De opdracht was weer om zo snel mogelijk de koning van de tegenstanders te slaan. Het team dat hier het beste in was, was Check Sparrow. Zij verdienden hiermee de meeste smurfo’s.
Don’t get me wrong, alle spellen waren vandaag super leuk, maar ik ga in dit dagboek vooral hebben over het avondeten. Er is namelijk van alles gebeurd in korte tijd. Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar het klonk alsof Cathelijne had besloten dat zowel zij als Jurian niet mochten praten totdat ze eten mochten opscheppen. Ik weet niet waarom, maar Jurian ging er volledig in mee. Zelfs toen er was geregeld dat zij als laatste aan de beurt zouden komen. Puur om hen te stangen (en om Klungel gelukkig te maken) mocht Klungel voor het eerst in jaren eten halen voordat alle kinderen waren geweest. Hoewel Jurian keurig zijn mond hield was het zo duidelijk dat hij bedoelde te schelden dat Muziek toch nog even zei dat hij niet mocht vloeken.
We aten heerlijke wraps. Wraps betekent fingerfood, fingerfood betekent knoeien. Ik weet niet wie het was, maar er was een smurf die zo slim was papieren handdoekjes rond te delen. Echter het was niet altijd genoeg. Nadat ik voor mijn eigen tafel extra had gehaald zei Muziek dat Paulien ook nog nodig had. Ik vroeg of 1 genoeg was, maar dat zou blijkbaar bij lange na niet genoeg zijn. Daarop kreeg Paulien de halve stapel. Dat waren er wel genoeg.
Het laatste ding dat gebeurde was tevens het enige dat aan mijn tafel gebeurde. Tijdens het toetje waren de kinderen aan het lachen met een gebaar. Ik zat helaas aan de andere kant van de tafel en begreep niet waarom ze moesten lachen. Maar ik had wel door waarom kort daarna Ruimte tranen in haar ogen had van het lachen. Lorijn moest namelijk zo hard lachen dat wat vla uit haar mond de tafel over vloog om niet alleen spetters op Ruimtes hesje te geven, maar zelfs op de hesjes van de smurfen achter haar. Ruimte kreeg de slappe lach en stak daarmee de halve tafel aan.
Een piratenkamp is natuurlijk niet compleet zonder smokkelspel en omdat het niet regende was maandagochtend een geschikt moment om dit spel te spelen. Lollie en Klungel hadden hiervoor een mooie locatie uitgezocht in Moergestel: een wijk met veel steegjes en een onmogelijk stratenpatroon zodat elk rondje anders was. Dit weerhield de kinderen er niet van om fanatiek smokkelwaar naar de eindpost te brengen. Daarnaast was ze verteld dat er verschillende schatkistjes verstopt waren met daarin extra smurfo’s. Wanneer je zo’n kistje bij Surf wist te krijgen, die de eindpost bemande, mocht je de inhoud van het kistje houden. Had je daarnaast óók nog je smokkelwaar bij, dan kreeg je twee bonuspunten.
Helaas was dat niet zo makkelijk, omdat er veel smurfen met knuppels waren opgetrommeld om kinderen af te tikken. Was je afgetikt, dan moest je je handelswaar ‘inleveren’ (opeten) en mocht je bij de beginpost weer nieuwe smokkelwaar halen. Vooral Mopper, Hippe en Smullie waren een gevreesde tegenstander. Bij Muziek kon je er met een beetje geluk nog wegkomen met het winnen van steen, papier, schaar. Won je, dan mocht je doorlopen – waarna de toegesnelde tweede smurf je alsnog aftikte. Ook Surf had zijn trukenarsenaal vol opengegooid. Op één kistje, niet toevallig een kistje dat best vaak door kinderen werd gevonden, zat een slotje. Je kon dus niet zomaar zien wat erin zat. Surf bood 50 smurfo voor de ongeopende kist, óf de inhoud van de kist. Wat de kinderen niet wisten was dat er in dat kistje nogal weinig smurfo’s zaten. Vooral voor Sebastiaan waren de druiven zuur; er zaten namelijk maar 5 smurfo in zijn kistje… Smullie gooide het over een andere boeg. In ruil voor het mogen aftikken van Koen zou hij laten zien waar het kistje was. De regels waren echter dat je het kistje alleen mee mocht nemen als je handelswaar bij je had en dat had Koen dus niet meer. Cathelijne wel, en dus kwamen er 20 smurfo’s bij op de bankrekening van De Schurende Scheurbuiken.
Ondanks alle hindernissen wisten de meeste kinderen de eindpost toch te halen en hebben ook alle groepjes wat extra smurfo’s verdiend. Uiteindelijk leverde dit de volgende eindstand op:
Onze piraten hebben hun eerste grote wandeling er weer opzitten! Hiervoor werden ze opgedeeld in vier groepen.
De eerste groep kinderen liepen met Knutsel en Surf mee. De kinderen hadden er een flink tempo in zitten en waren binnen een uur terug op de blokhut. Helaas hadden ze een beetje regen onderweg, maar dat houdt een echte piraat natuurlijk niet tegen 😉
De tweede groep kinderen liepen met Klungel en Muziek mee. Helaas had deze groep minder geluk met de wandelroute; ze waren super omgelopen. Wel hadden ze het geluk dat ze onderweg een kaart tegen kwamen met verschillende knooppunten. Met behulp van deze kaart hebben ze de weg terug naar de blokhut kunnen vinden. Kaartlezen kunnen ze dus in ieder geval goed, wat natuurlijk een belangrijke kwaliteit is voor piraten.
De derde groep kinderen liepen met Smurfin en Baby mee. Daniël had meteen al een deal gesloten met de smurfen: als hij de hele weg de tas met hesjes zou dragen, kreeg hij 5 smurfo’s. Ook deze groep heeft goed omgelopen. Bij de tweede kruising werd verkeerd gelopen. Dit zorgde ervoor dat ze juist verder van de blokhut af gingen, in plaats van naar de blokhut. Op een gegeven moment zijn de kinderen (en smurfen natuurlijk) opgehaald door reddingsbrigade Smullie en Boeruh.
De vierde groep kinderen liepen met Mopper en Hippe mee. Deze groep had eerst wel geluk met de route die ze gekozen hadden, maar toen ze bijna bij de blokhut waren zijn ze toch nog verkeerd gelopen. “We moeten naar het noord-zuiden. Nee wacht, het zuid-noorden.” Hierdoor duurde de route natuurlijk wel weer langer. Uiteindelijk is ook deze groep toch nog bij de blokhut uitgekomen.
Dichtsmurf had voor een mooi kampvuur gezorgd en er was warme chocolademelk met marshmallows voor de kinderen die terugkeerden van de dropping.
De dag begon goed toen het zonnetje begon te schijnen. Het ochtendspel was een oud bekend spel van de kinderen, namelijk levend stratego. Net als bij echt stratego, kregen de kinderen een kaartje waarmee ze elkaar konden aftikken. Het doel van het spel was om alle kaartjes van het andere team af te pakken.
Alleen hielden de kinderen zich niet zo bezig met het andere team te verslaan, maar om smurfo’s te verdienen. Je kon namelijk extra smurfo’s verdienen als je een maarschalk aftikte met een spion, de spion aftikte met een verkenner of een bom wist te ontmantelen. Paulien was een van de kinderen die een heleboel smurfo’s voor haar groepje wist binnen te halen. Daar was het andere team dan ook erg jaloers op.
Zoals het een traditie is voor levend stratego proberen de kinderen ook strategieën te bedenken die niet helemaal binnen de regels vallen. Zo was het onderling ruilen van kaartjes niet toegestaan, echter werd dit in de eerste ronde al stiekem gedaan. Boeruh maakte de fout door te zeggen: ‘’Zolang we het niet zien, kunnen jullie doen wat jullie willen.’’ Dit zagen de kids natuurlijk als een uitnodiging om zoveel mogelijk vals te spelen als ze konden.
Uiteindelijk was levend stratego een groot succes. Er was zelfs geen traantje weggepikt bij een van de kids, omdat het andere team onrechtvaardig won. Bovendien was er een hele mooie actiefoto gemaakt van Aryun, die klungelsmurf wist te fotobomben om precies het juiste moment.
Al met al, zoals elk jaar weer een geliefd spel dat met veel plezier is gespeeld.
