De kinderen zaten lekker vol van de friet die we dinsdagavond hadden gegeten. Het was dus een geschikt moment om Babylonië te spelen. De kinderen hoeven niet actief te zijn en het is een erg leuk spel. Babylonië is een simpel spel waarbij 1 echt verhaal en 3 neppe verhalen worden verteld over een voorwerp en de de kinderen moesten raden welk verhaal bij het voorwerp hoort. Mopper-, baby,-  klungel-, en dichtsmurf hadden een verhaaltje voorbereid bij verschillende voorwerpen. Het gaat er dus om welk verhaal de echte functie van het voorwerp omschrijft. Het verliep al meteen heel soepel bij het eerste voorwerp. Babysmurf had namelijk een heel ongeloofwaardig verhaal. Hij beweerde dat een kleerhanger een soort trekhaak was. Toen dichtsmurf en klungelsmurf gingen proberen of het voorwerp werkte al een trekhaak, viel het meteen uit elkaar. Iedereen schaterde van het lachen. Er kwamen verder nog meer vreemde voorwerpen langs met nog vreemdere verhalen. De smurfen hadden bij een voorwerp echter een fout gemaakt. Dichtsmurf hoorde een juist verhaal te vertellen, maar hij was het verhaal vergeten. Hij beweerde dat een stemapparaatje een decibelmeter was. Dit zorgde voor veel plezier bij de smurfen en veel kinderen snapten er niets van. Verder hadden we ook nog verschillende verhalen verteld, waarvan een waar is. Hoe komt een scheet terug als je hem inhoudt of hoe is basketball ontstaan? De kinderen waren op het einde van het spel wel bekaf en wilden meteen naar bed. Jammer, want de smurfen hadden nog genoeg verhalen en voorwerpen om te doen. Een geslaagd spel, waarbij de smurfen misschien meer plezier hadden beleefd dan de kinderen, maar toch erg leuk was.